W części parterowej otwór wejściowy usytuowany po lewej stronie. Druga kondygnacja oddzielona od części parterowej gzymsem międzykondygnacyjnym oraz podokiennym. Pomiędzy gzymsami trzy kasetony, węższe nad otworami okiennymi oraz szerszy na osi otworu wejściowego. Otwory okienne na poziomie drugiej kondygnacji prostokątne obwiedzione prostą opaską. Zachowana oryginalna stolarka drzwiowa oraz okienna na poziomie drugiej kondygnacji. Elewację wieńczy gzyms podokapowy.

W 1863 roku żona kupca Pescha, jako właścicielka nieruchomości, zatrudniła murarza G. Grotke do przeprowadzenia bliżej nieokreślonych prac remontowych. W latach 1883-1913 parcela należała do młynarza Hermanna Nelde. W 1883 roku zlecił on wymianę drzwi do sklepu i okna wystawowego, a w 1898 roku częściową przebudowę wnętrza domu. W 1913 roku wdowa Maria Nelde z d. Liebelt (zm. 02.07.1940), prowadząca sklep z towarami kolonialnymi, poleciła murarzowi i cieśli R. Michelowi kolejną przebudowę związaną z założeniem w budynku instalacji wodno-kanalizacyjnej. W 1915 roku Josef Schulz przygotował dla niej projekt kuchni, która miała stanąć na tyłach posesji, a murarz H. Nitsche – niewielkiego budynku gospodarczego. W 1928 roku policja budowlana zwróciła uwagę na uszkodzony komin, a w 1929 roku na konieczność odświeżenia fasady.

Harmann i Marie Nelde mieli przynajmniej sześcioro dzieci. Dwie córki: Marię Berthę Hedwigę (ur. 31.01.1886) i Paulinę Emmę Berthę (ur. 28.01.1889) oraz czterech synów: Wilhelma Hermanna Adolpha (ur. 07.11.1883), Karla Otto Ericha (ur. 02.10.1887 – zm. 30.01.1889), Karla Paula Otto (ur. 06.07.1891) i Ericha Paula (ur. 25.06.1897 – zm. 25.04.1914). Erich zmarł jako 16-latek i był zatrudniony jako pomocnik biurowy. Po śmierci matki majątkiem zarządzała najstarsza córka Marie Bertha Hedwiga.

W 1878 roku mieszkanie w kamienicy wynajmował handlarz wyrobów szklanych Siegismund Schwarzwald i Regina z d. Sandberg. Ich córka Martha zmarła pod tym adresem 4 marca 1878 roku. W kwietniu 1879 roku zmarła Klara Hedwiga Lindner, córka kupca Oswalda i Berthy z d. Seifert, a 5 września 1888 roku żona rentiera Karla Juliusa Hepnera – Karoline z d. Pfeiffer. Kolejny zgon miał miejsce w sierpniu 1890 roku. Tym razem zmarła trzyletnia córka asystenta kontrolera Otto Stolla i Alwine z d. Schuchmann – Louise Amanda Alwine Wilhelmine, pochodząca z Altony (obecnie część Hamburga).

W 1900 roku służącą w domu rodziny Nelde była Agnes Schrötter. W październiku 1938 roku przy Hindenburgstrasse 7 zameldowano Margarethe Winge z d. Altmann, wschowiankę – żonę Wolfganga (brak jego karty meldunkowej), która do rodzinnego miasta przyjechała z Głogowa. Wyprowadziła się tam 18 grudnia 1939 roku i po kilku miesiącach – w kwietniu 1940 roku, wyjechała do Lubomierza (niem. Liebenthal) pow. Lwówecki. Do Głogowa po raz kolejny wyjechała w październiku 1942 roku. Na jej miejsce sprowadziła się Liesbeth Wolf z Siedlnicy, a w marcu 944 roku jako pomoc domową zatrudniono Elsę Friedę Schubert z Jędrzychowic. Wcześniej – od października 1943 roku – mieszkała przy ulicy Głogowskiej (niem. Glogauerstrasse 11) u Barbary Majewskiej.

W lipcu 1945 roku przydział na prowadzenie sklepu kolonialno-spożywczego w budynku przy ulicy Wasilewa 7 otrzymał niejaki Lecki, a w lutym 1946 roku były robotnik przymusowy Stanisław Michałowski.

Źródło: „Wschowskie Ulice cz. III. Polskie Przedmieście (2)” Dariusz Czwojdrak, Przemysław Wojciech