Teodor Marian Talowski - urodzony w 1857 r. w Zasowie (ob. powiat dębicki w woj. podkarpackim), zmarł we Lwowie w 1910 r.  Do gimnazjum uczęszczał w Krakowie, studiował w Wiedniu i Lwowie. Aktywność zawodową rozpoczął w Krakowie, łącząc w niej działalność dydaktyczną i projektową. Od 1881 r. pracował na Wydziale Budownictwa w Wyższej Szkole Techniczno-Przemysłowej w Krakowie, początkowo jako asystent, po czterech latach jako profesor. W 1901 r. objął katedrę rysunku, a później katedrę kompozycji architektury średniowiecznej na Politechnice Lwowskiej. Swoją działalność projektową, niezwykle obszerną jak na krótkie, trwające 53 lata życie, prowadził na terenie całej Galicji. W jego dorobku poczesne miejsce zajmują kościoły – zaprojektował ich ponad 70, a w efekcie podejmowanych zleceń podjął się studiów nad architekturą sakralną, czego podsumowaniem było wydawnictwo o charakterze wzornika Projekta kościołów Teodora Talowskiego. Jest także autorem projektów wielu kamienic, głównie krakowskich oraz budynków użyteczności publicznej, pałaców, willi, dworów, kaplic, itd. Tworzył dzieła o wielkim bogactwie form, łączące wątki historyczne i secesyjne. Zawierał w nich niezwykle malowniczą kombinację detalu i to właśnie ta dbałość o detal, często odkuwany z kamienia, oraz stosowanie nieregularnej cegły, produkowanej we własnej cegielni i wg własnej receptury, decydowały o wyjątkowości i odróżnialności jego realizacji na tle innych obiektów z epoki.
Kolekcja prezentuje kościoły zaprojektowane przez Talowskiego, zrealizowane w miejscowościach obecnego województwa podkarpackiego. Znajdziemy wśród nich zarówno te z początku działalności projektowej będące wprawką zaledwie ze stosowania form historyzujących jak i dzieła dojrzałego już twórcy, o czytelnym własnym stylu.