Zdobi ją płaskorzeźba z figuralnym przedstawieniem nawiązującym do wzorów antycznych - sceną składania ofiary na ołtarzu całopalnym - umieszczona nad wejściem głównym. Dwukondygnacyjny, jednotraktowy, pięcioosiowy budynek zamknięto dachem siodłowym. Otwory okienne i otwór drzwiowy w prostych opaskach. Podział horyzontalny elewacji zaznaczony gzymsami: nadokiennym, kordonowym i wieńczącym.

"Apteka pod Orłem" (niem. Adler Apotheke) została założona w 1607 r. przez późniejszego burmistrza Wschowy Samuela Hortensiusa seniora (zm. 1637). Zgodę na jej prowadzenie (datowaną 31 sierpnia), Hortensius otrzymał z rąk Zygmunta III Wazy. Kolejny dokument król wystawił w Warszawie 18 kwietnia 1621 r. W XVIII w. aptekę prowadzili m.in.: Johann Christian Imgarten, Theodor Reischel i Christian Suckow. W 1783 r. właścicielami apteki byli spadkobiercy Daniela Römera. Najprawdopodobniej zarządzał nią aptekarz Johann Gottlob Römer (zm. 16.10.1791). Martin Sprungala (2016) podaje, że w latach 1773-1791 apteka należała do Karla Heinricha Kretschmera. Jako wschowski mieszczanin i aptekarz (niem. Bürger und Apotheker) odnotowany został w latach 1781-1787 przy okazji zgonów trzech córek i syna, a jako właściciel apteki w 1792 r. w związku z jego sprzedażą Christianowi Gottlobowi Rathstock'owi. Przywilej na produkcję i sprzedaż leków Rathstock otrzymał od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 28 lutego 1792 r.

Jego syn i następca Julius Adolph Gottlob Rathstock upoważnienie na prowadzenie apteki odebrał 5 lipca 1824 r. od Naczelnego Prezydium Królewskiego w Poznaniu. W 1830 r. został wybrany do rady miejskiej. W tym samym roku wymieniono go jako jednego z ofiarodawców na rzecz osób poszkodowanych podczas powodzi na Żuławach. Kilkakrotnie wybierano go na rozjemcę dla I obwodu miasta Wschowy, m.in. w 1854 r. W lipcu 1844 r. Rathstock, wspólnie z żoną Julią z d. Seiffert (zm. 29.04.1862), sprzedał aptekę pochodzącemu ze Świdnicy Florianowi Steinerowi za kwotę 13 500 reichstalarów. W posiadaniu rodziny Steinerów "Apteka pod Orłem" pozostawała do końca XIX w.

W latach 70. i 80. XIX w. lokatorem Steinera był znany wschowski nauczyciel katolicki działacz społeczny Stanisław Kostka Radojewski z Miejskiej Górki. Mieszkał wspólnie z żoną, rodowitą Francuską, Susanną Amalią z d. Marillier (zm. 21.02.1881).

W latach 1895-1896 właścicielem apteki był Paul Steiner - około 1898 r. sprzedał ją Augustowi Sunerhoffowi. W okresie 1903-1911 apteka należała do Alfreda Burgheima (wyznania mojżeszowego). Kolejnymi właścicielami byli Otto Klimek z Sycowa - w latach 1911-1919 (wyprowadził się do Jeleniej Góry) i Paul Tonn z Leszna - w latach 1919-1925 (jako dzierżawca wymieniany od 1915), a następnie wdowa Hedwiga Tonn z d. Feuer. W 1929 r. aptekę prowadził Leo Uliczka, a w latach 1941-1945 Paul Benno Goehr z Olesna (niem. Rosenberg) na Górnym Śląsku. Przyjechał z Nowej Soli z żoną Olgą Lucie z d. Kliche.

Pierwszą kierowniczką "Apteki pod Orłem" po zakończeniu II wojny światowej została mgr farmacji Paulina Mierzejewska. Jej następcą, w latach 1974-1977 był doc. dr hab. nauk farmaceutycznych Bazyli Leszczyłowski - nestor polskiego aptekarstwa, prezes Fundacji Słownika Biograficznego Farmaceutów Polskich. W latach 1977-2015 aptekę prowadził mgr farmacji Stanisław Urbanowicz z Nakła n. Notecią. Początkowo pracował jako kierownik, a od 1990 r. jako właściciel najstarszej obecnie placówki farmaceutycznej we Wschowie. Tradycję kontynuuje jego córka - mgr farmacji Małgorzata Piech.

Źródło: "Wschowskie Ulice cz. II Polskie Przedmieści (1)" Dariusz Czwojdrak