Piętrowy, trzytraktowy budynek przykryto dachem siodłowym z jedną lukarną. Elewacja frontowa sześcioosiowa. Między kondygnacjami umieszczono proste gzymsy, nad- i podokienny. Gzyms wieńczący ozdobiono fryzem kostkowym.

W drugiej połowie XIX w. budynek należał do żydowskiego kupca Meiera Barschalla, a następnie do wdowy Philippiny z d. Samter (zm. 18.09.1876). Na przełomie XIX i XX w., w latach 1890-1907, jako właściciele kamienicy i prowadzonego na parterze sklepu spożywczego i sklepu z napojami (pod szyldem Meier Barschall Wwe. Nachfolger – Georg Sachs), występowali żydowski kupiec Georg Sachs z Góry i jego żona Cäcilie z d. Samter z Ponieca. Oboje mieszkali we Wschowie już w 1886 r. – początkowo przy Steinweg 1. Ich jedyny syn Ernst został w listopadzie 1941 r. deportowany z Wrocławia do Kowna i tam zamordowany przez Niemców. W okresie gdy dom był własnością Sachsów obok ich sklepu czynny był kantor prowadzony przez Otto Schrötera i siedziba związku bankowego. W latach 1908-1927 posesja była w posiadaniu kupca Bernharda Striema pochodzącego z Granowa k. Grodziska Wielkopolskiego. Już wcześniej, przynajmniej od 1904 r., posiadał on udziały w sklepie Sachs’a, a w styczniu i lutym 1906 r. występował jako dzierżawca. Uzyskał wówczas koncesję na sprzedaż wyrobów spirytusowych. Zajmował się również handlem artykułami kolonialnymi (niem. Colonialwaren und Schankgeschäft) oraz tytoniem. Współwłaścicielką sklepu była jego żona Martha z d. Harzopf. Obok znajdującego się w przyziemiu szynku, na dziedzińcu mieściło się dodatkowe pomieszczenie do degustacji. W 1923 r. firma prowadzona przez Striemów reklamowała się jako sklep kolonialny, garmażeryjny, handel win i destylacja wódek, specjalny sklep tytoniowy (niem. Kolonialwaren, Delikatessen, Weine u. Destillation. Zigarren-Spezialgeschäft). W 1927 r. sklep określono jako garmażeryjny (niem. Delikatessengeschäft). Striem był w tym czasie m.in. agentem Towarzystwa Asekuracyjnego „Thuringia) w Erfurcie oraz przewodniczącym Stowarzyszenia Kupców we Wschowie (niem. Kaufmänische Verein). W okresie III Rzeszy nieruchomość należała do Bankverein Fraustadt G.m.b.H. W 1894 r., i w latach następnych, w kamienicy zameldowany był mistrz piekarski Otto Knappe z żoną Almą Selmą z d. Schmidt z dziećmi. Ich córka Else mieszkała tam do 1945 r. W latach 1941-1945 lokatorami była rodzina Fritza Seidla z Borowic w pow. Dzierżoniowskim. Wspólnie z żoną Gerdą z d. Höber (pochodziła z miejscowości Pfaffendorf k. Görlitz), córką Sigrid i synem Rolandem, przyjechali do Wschowy z Jeleniej Góry. Fritz był kupcem i w prowadzonym na parterze sklepie handlował tekstyliami.

W maju 1945 r. Starostwo Powiatowe przekazało sklep w użytkowanie kupcowi Piotrowi Bartkowiakowi z Brenna, który prowadził sprzedaż bławatów (sklep z materiałami i tkaninami) i towarów krótkich (pasmanteria lub drobna galanteria). Pod tym samym adresem, w latach 1946-1947, wdowa Karolina Habel z Lwowa (powtórnie zamężna Głogowska) prowadziła sklep spożywczy i artykułów pierwszej potrzeby. W latach 70. XX w. mieścił się tam sklep tekstylnych.

Źródło: „Wschowskie Ulice. Cz. II. Polskie Przedmieście (1)” Dariusz Czwojdrak