Elewacja frontowa trzyosiowa, z asymetrycznie usytuowanym wejściem głównym. Pierwsza kondygnacja boniowana gładko. Otwory okienne drugiej kondygnacji okolone profilowanymi opaskami i zamknięte prostymi naczółkami. Podział horyzontalny, zaznaczony szerokim gzymsem podokiennym i profilowanym gzymsem głównym.

W drugiej połowie XIX w. dom był własnością rodziny Bogedein. W 85 r. mieszkał tam mistrz szewski Anton Bogedein (zm. 1924 r.) z żoną Marią Louise z d. Beer. W latach 1910-1944 jako właściciela odnotowano mistrza szewskiego i kupca Oskara Roberta Bogedeina. Wspólnie z żoną, Emmą z d. Schicketanz (pochodziła z Nowej Soli), prowadzili sklep obuwniczy. Na półkach dominowały produkty ze znanej fabryki butów Schuhfabrik Eduard Rheinberger AG z Pirmasens w Narenii-Palatynacie. W 1903 r. lokatorami byli rentier Wolf Kronheim i jego żona Marie z d. Basch, a w 1920 r. kupiec Siegmund Levy z żoną Frommet z d. Friedmann. W 1928 r. z córką Emmą Bogedein mieszkała wdowa Anna Schickentanz z d. Lehmann (zm. 02.07.1928). W latach 1938-1942 kilkakrotnie wspomniana została siostra właścicielki, rentierka (niem. Rentenempfängerin) Martha Turnow z d. Schicketanz, która przyjeżdżała z Lubania (niem. Lauban). W 1942 r. zameldowane były także dzieci Oskara: szewc Aloysius Franz Georg i córka Lucia Weiss, żona mieszkającego w Halle płatnerza (niem. Waffenmeister) Karla Weissa, z synem Winfriedem. We wrześniu 1944 r. urodziła kolejnego syna, Heinricha. Lokatorką w 1942 r. była krawcowa Annemarie Sobotta.

Od maja 1945 r. sklep i warsztat Bogedeinów znajdował się pod zarządem Jana Dwornika z Tarnopola. W 1946 r. zatrudniał jednego czeladnika i dwóch uczniów. Firma działała jako Szewstwo – skład obuwia. W grudniu 1949 r. Dwornik zrzekł się kupna urządzeń warsztatu na rzecz Rzemieślniczej Spółdzielni branży skórzanej we Wschowie, która przejęła je na własność w marcu 1950 r.

Źródło: „Wschowskie Ulice. Cz. II. Polskie Przedmieście (1)” Dariusz Czwojdrak