Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

dom - Zabytek.pl

Adres
Wschowa, Bohaterów Westerplatte 15

Lokalizacja
woj. lubuskie, pow. wschowski, gm. Wschowa - miasto

Kamienica przy ul.Bohaterów Westerplatte 15 (wcześniej Steinweg 329, następnie nr 17) jest budowlą dwukondygnacyjną, przykrytą dachem siodłowym.

Elewacja frontowa pięcioosiowa o symetrycznym układzie, z pseudoryzalitem w osi środkowej. Otwór drzwiowy zwieńczony prostym gzymsem wspartym na konsolkach. Otwory okienne drugiej kondygnacji w prostych opaskach. Naroża budynku ujęte lizenami. Gzyms główny profilowany. W latach 1790-1795 r. posesja była w posiadaniu kupca Johanna Nathanaela Eichlera. We wrześniu 1802 r. plac budowlany – za 500 talarów – nabył w drodze konkursu szewc Daniel Hartnik. W 1812 r. dom należał do chirurga powiatowego Georga Friedricha Kutznera i jego żony Marii Dorothei z d. Goldmann. W 1833 ro., po podziale majątku, nieruchomość przeszła na własność spadkobierców: drugiej żony Friederike Amalie, żony dzierżawcy majątku ziemskiego porucznika Rohrmanna oraz jego jedynego syna, referendarza sądowego Roberta Juliusa Kutznera, którego w 1874 r. wymieniono jako oberżystę. Jego żona Amalie z d. Groeschner urodziła mu czworo dzieci: synów Georga i Gustawa oraz córki Annę i Hedwigę. W lutym 1866 r. porucznik Georg Kutzner sprzedał nieruchomość zegarmistrzowi Martinowi Simonowi za 27 000 marek. W kwietniu 1891 r. nabył ją za 36 000 marek aptekarz i handlarz win Florian Steiner. Był żonaty z Therese z d. Berger. W latach 1892-1939 przedsiębiorstwo handlowe prowadził syn Franz (zm. 12.08.1939) i jego żona Sophie z d. Krömer. Sklep z winami działał pod szyldem „Weinhandlung Steiner”. Założycielem winiarni miał być ekonom Paul Grüttner. Potem dzierżawił ją Werner Grosmann, właściciel największej wino teki w mieście. W 1891 r. Florian Steiner złożył swój pierwszy wniosek o pozwolenie na sprzedaż koniaku i likierów wg własnej receptury. W 1901 r. w przebudowanym lokalu znajdowały się trzy pomieszczenia dla gości. Sprzedawano w nim wina, koniaki, grog i oryginalne, markowe piwa. Koncesję odnowiono w 1911 r. W 1917 r. firma zaopatrywała się w jamajski rum u wrocławskiej handlarki Anny Grabisch i w szczecińskiej hurtowni Schach & Kühne. W 1940 r. posesja przeszła na własność Käthe Simon z d. Donig z Królewca. W latach 1932-1945 mieszkał pod tym adresem pracownik sklepu Oskar Jänsch z Jordanowa Śląskiego (niem. Jordansmühl) z żoną Else z d. Gärtig. W latach 1938-1945 lokatorem był jeden z dowódców wschowskiego oddziału Niemieckiej Służby Pracy (RAD-u) Hermann Goretzki z Wrocławia. Mieszkał z żoną Marią z d. Raupach i córką Brigitte. Wcześniej służył w Bolkowie, ale do Wschowy przyjechał z Krępy k. Szprotawy. W styczniu 1941 r. wyjechał na rok do Legnicy, a w lipcu 1942 r. został skierowany do Chocianowa, skąd powrócił w styczniu 1943 r. Jego córka we wrześniu 1943 r. trafiła do obozu RAD-u w Nowych Jaroszowicach (niem. Neu Jäschwitz) k. Bolesawca. Po odbyciu służby w listopadzie 1944 r. wyjechała do Głogowa, ale wróciła jeszcze w tym samym miesiącu. W lutym 1944 r. rodzina Goretzkich przejęła opiekę nad dziewięcioletnią Rosemarie Herz z Berlina. W lutym 1941 r. przy rodzinie Goretzkich zamieszkała wdowa Gertruda Kühnast z d. Kühne z Legnicy z córką Ingrid Sieglinde i synem Lotharem Dieterem. W 1942 r. lokatorem był kupiec Walter Nitschke. W maju 1944 r. zameldowano tam Ernę Kalau z Dortmund (we Wschowie od 30.12.1943 przy Hindenburgstrasse) z synem Wernerem oraz kupca Bertholda Linke z Berlina Tempelhof. We Wschowie przebywał od września 1943 r., początkowo przy ulicy Konradowskiej (niem. Kursdorferstrasse).

W 1945 r. Państwowy Urząd Repatriacyjny we Wschowie oddał sklep w użytkowanie Janowi Janczyszynowi ze Złoczowa (obwód lwowski). W chwili objęcia firmy, jak sam zaznaczył, „Lokal był jednym rumowiskiem, brudny, zbite szyby, drzwi do wejścia do sklepu połamane. Remont przeprowadziłem sam.” W latach 1946-1947 pracował wspólnie z żoną. W pierwszych latach po przyjeździe do Wschowy Janczyszyn – jako były osobisty kucharz – opiekował się generałem dywizji Wojska Polskiego Karolem Piaseckim (zm. 25.02.1947). Sklep spożywczo-kolonialny w tym samym budynku prowadził kupiec Roman Jacuk z Kołomyi. Przydział otrzymał 2 marca 1946 r. i pracował samodzielnie.

Źródło: „Wschowskie Ulice. Cz. II. Polskie Przedmieście (1)” Dariusz Czwojdrak

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Magdalena .

Rodzaj: kamienica

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_08_BK.34683, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_08_BK.134779