Anny jest najmłodszą z kaplic kompleksu kalwaryjskiego. Wzniesiona została jako wotum wdzięczności z okazji 200-lecia kalwarii i koronacji figury św. Anny Samotrzeciej w 1910 r.

Historia 

W latach 60. XX w. wymieniono tynki oraz pokrycie dachu kaplicy z łupku na blachę. W latach 2000–2002 miało miejsce odnowienie wnętrza kaplicy: uzupełnienie ubytków tynku w dolnych partiach ścian oraz wykonanie nowej powłoki malarskiej całości wnętrza. Wówczas również odnowiony został ołtarz z początku XX w. z obrazem olejnym. W 2007 roku staraniem Fundacji Sanktuarium Góry św. Anny kapliczka została poddana pracom konserwatorskim, które utrwaliły jej wartości zabytkowe i poprawiły stan zachowania. Prace dotyczyły elewacji zewnętrznej oraz zmiany jej kolorystki. 

Opis

Kaplica położona została w niedalekiej odległości od kaplicy Przyjęcia w niebie i Ołtarza Papieskiego. Usytuowana przy alei wiodącej skrajem pól w dół do Poręby, zwrócona została frontem w stronę zachodnią. Kaplicę wzniesiono na planie ośmioboku, zbudowano ją z kamienia i cegły, otynkowano i posadowiono na wysokim cokole. Budynek przekryty został dachem kopulastym, ośmiopołaciowym z latarnią zwieńczoną hełmem baniastym. W elewacji zachodniej otwór wejściowy zamknięty jest łukiem segmentowym. Drugie wejście znajdujące się po stronie wschodniej (analogiczne do pierwszego), poprzedzone jest granitowymi stopniami.  Elewacje z cokołem opinają w narożach pilastry, przełamane w miejscach stykania się boków ośmioboku, z identycznym przełamaniem i powieleniem gzymsu koronującego, o wykroju falistym w przestrzeni między pilastrami. Światła do wnętrza dostarczają cztery okulusy osadzone w co drugiej ścianie bocznej kaplicy, ujęte opaskami z czterema symetrycznie rozmieszczonymi kluczami. Kaplica jest jednokondygnacyjna, z jednoprzestrzennym wnętrzem, z posadzką kamienną z płyt wapiennych.

Obiekt dostępny dla zwiedzających.

Oprac. Katarzyna Latocha, OT NID w Opolu, 12.08.2020 r.