Od czasu powstania pozostaje w niezmienionej formie, z zachowanym rzutem, bryłą i wystrojem elewacji z okresu budowy. Reprezentuje architekturę o cechach klasycystycznych.

Historia obiektu

Browar zwierzyniecki powstał z inicjatywy Stanisława Kostki Zamoyskiego w latach 1804-1806. W kolejnych latach następowały rozbudowy i modernizacje zakładu. Najważniejsze w 1810 r. po pożarze browaru oraz w latach 1834-1836, kiedy rozbudowano istniejący browar piwny i wzniesiono mury nowego browaru porterowego. Wówczas, w ramach modernizacji zakładu powstała portiernia. Z uwagi na charakter funkcji, pełniony do końca funkcjonowania browaru, obiekt nie był przedmiotem przekształceń, dzięki czemu zachował oryginalny rzut, bryłę i wystrój elewacji. Obecnie, pozostając w zespole browaru, który stanowi swego rodzaju muzeum, w dawnej portierni urządzono pijalnię piwa. W 1988 r. przeprowadzono remont obiektu obejmujący: wymianę pierwotnego drewnianego stropu na strop Kleina, wymianę konstrukcji dachu z drewnianej na stalową, pokrycie dachu blachą miedzianą, odnowienie elewacji. W latach dziewięćdziesiątych XX w. przystosowano obiekt dla potrzeb obiektu gastronomicznego. Postawiono we wnętrzu murowaną niską ściankę, służącą za barek, wykonano śŚciankę działową oddzielającą zaplecze od części handlowej, zainstalowano sanitariat, wyłożono posadzkę płytkami ceramicznymi, wymieniono stolarkę okienną i drzwiową na nową drewnianą.

Opis obiektu

Obiekt murowany z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie wapienno-piaskowej, fundamentowany, niepodpiwniczony. Ściany obustronnie tynkowane. Stropy (nowe) wykonane w konstrukcji Kleina. Więźba dachowa wtórna, w konstrukcji stalowej, krokwiowa. Dach namiotowy pokryty blachą płaską kładzioną na rąbek. Stolarka okienna i drzwiowa nowa. Okna drewniane, dwuskrzydłowe z szybą zespoloną. Drzwi zewnętrzne drewniane płycinowe częściowo przeszklone. Budynek założony na planie zbliżonym do kwadratu (635 x 690 cm), symetryczny. Obiekt jednokondygnacyjny, parterowy. Elewacje jednoosiowe symetryczne. Frontowa z otworem wejściowym, nad którym umieszczona współcześnie latarnia elektryczna. Elewacje boczne z otworem okiennym ujętym w opaski okienne, po bokach boniowane, wsparte na cokole podokiennym na kostkowych umieszczonych skrajnie konsolkach. Listwa nadokienna zwieńczona krenelażem. Elewacja tylna z blendą na osi, ozdobiona identycznie jak otwory okienne elewacji bocznych. Elewacje w narożnikach ozdobione boniowanymi lizenami. Układ wnętrza zbliżony do pierwotnego, bez wyposażenia historycznego, adaptowany do nowych potrzeb (gastronomicznych).

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Zabytek dostępny z zewnątrz i wewnątrz

Autor noty: Piotr Mazur, OT NID w Lublinie, 06.11.2023 r.