Historia obiektu

Rawelin został zbudowany w latach 1809-1813, w ramach pierwszego etapu wielkiej modernizacji fortyfikacji Twierdzy Zamość.  W latach 1825-1831 obiekt został przebudowany przez Korpus Inżynierów Wojskowych Królestwa Polskiego pod dowództwem gen. J. Ch. Mallet-Malletskiego, uzyskując regularny kształt. Po 1866 r. częściowo zburzony w ramach likwidacji twierdzy zamojskiej przez rząd carskiej Rosji. Od tego czasu ulegał stopniowej niwelacji. W trakcie tworzenia Parku Miejskiego w latach 1919-26 według projektu Waleriana Kronenberga, w przestrzeń parku włączono wiele dzieł obronnych twierdzy, m.in. również interesujący nas rawelin.  Wówczas zostały zlikwidowane jego skarpy wewnętrzne, czytelne natomiast pozostały skarpy wałów czoła wschodniego i zachodniego. W ramach projektu „Zamość miasto UNESCO, Pomnik Historii RP produktem turystycznym polskiej gospodarki”, realizowanego w latach 2008-2015,  poddano rewitalizacji Park Miejski z zachowanymi na jego terenie fortyfikacjami (wszystkie dzieła ziemne zostały uczytelnione, w tym również rawelin).

Opis obiektu

Obiekt zlokalizowany na terenie Parku Miejskiego, na jego północno-wschodnim krańcu, jest dziełem fortyfikacji zewnętrznych. Usytuowany w fosie na północnym przedpolu Twierdzy Zamość, bronił kurtyny między bastionami  nr IV i V. Założony został na planie trójkąta, składał się z dwóch odcinków czoła zaopatrzonego wałami z przedpiersiem, oraz szyi otwartej od strony kurtyny. Obecnie są widoczne skarpy zewnętrzne obu wałów czoła  wschodniego i zachodniego rawelinu, zaś sam narys wałów odzwierciedlają skrajne alejki parkowe. Wewnętrzna część rawelinu, zlikwidowana w wyniku niwelacji terenu, jest zagospodarowana zielenią parkową.

Pozostałości rawelinu, położone w obrębie Parku Miejskiego, służą jako miejsce spacerowo-rekreacyjne.

Dostępność obiektu dla zwiedzających: Zabytek dostępny.

Autor noty: Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 27.07.2023 r.