Kopce wyróżnia w miarę dobry stan zachowania.

Usytuowanie i opis

Cmentarzysko znajduje się w południowej części wsi, przy granicy z miejscowością Przewłoka, ok. 1 km na południe w linii prostej od zwartej zabudowy wsi Nedeżów, na wschodnim skraju lasu o lokalnej nazwie Dąbrowa. Kopce usytuowane są na kulminacji garbu terenowego, na terenie lasu liściastego, w bezpośrednim sąsiedztwie drogi polnej biegnącej wzdłuż krawędzi lasu.

Cmentarzysko składa się z trzech kopców o różnych wielkościach i stanie zachowania. Są w miarę dobrze czytelne w terenie. Kurhan nr 1, usytuowany na samym skraju lasu, zachował się do wysokości ok. 2 m przy średnicy ok. 20 m z zagłębieniem (jamą przykurhanową) poza nasypem. Kurhan nr 2, położony kilka metrów na zachód od pierwszego kopca, zachował się do wysokości ok. 0,70 m przy średnicy nasypu ok. 20 m. Domniemany kurhan nr 3, położony ok. 50 m na północ od dwóch pozostałych, nie wpisany do rej. zab., zachował się do wysokości ok. 0,40 m i średnicy ok. 7 m. Są to mogiły zawierające najprawdopodobniej pochówki kultury ceramiki sznurowej.

Historia

Kopce datowane są na późny neolit i należy je łączyć z kulturą ceramiki sznurowej. Cmentarzysko zostało odkryte w 1989 r. podczas badań przeprowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski. Mimo, że zidentyfikowano trzy kopce ziemne, do rejestru zabytków zostały wpisane dwa najlepiej zachowane kurhany, trzeci kopiec uznano za domniemaną mogiłę. Stan zachowania cmentarzyska nie uległ zmianie od czasu zidentyfikowania kopców do chwili obecnej, są one bowiem położone na terenie zalesionym i wyłączone z prac polowych.

Stan i wyniki badań

Stanowisko nie było dotąd badane wykopaliskowo. Plan sytuacyjno-wysokościowy stanowiska wykonali w 1989 r.: J. Niedźwiedź i A. Medak. Badania powierzchniowe Archeologicznego Zdjęcia Polski na stanowisku przeprowadził w 1989 r. W. Koman.

Obiekt dostępny dla zwiedzających. Dobra widoczność od strony ogólnodostępnej drogi polnej.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 20-03-2015 r.