Stanowi cenne źródło do poznania obrządku pogrzebowego z epoki neolitu lub okresu wczesnego średniowiecza.

Usytuowanie i opis

Kurhan jest położony w południowej części wsi, około 1 km na południe w linii prostej od jej zwartej zabudowy, około 50 m na wschód od lasu i szosy łączącej Nedeżów z Wereszczycą. Znajduje się na kulminacji garbu terenowegoa położonego na krawędzi doliny. 

Zachowana wysokość wzgledna  kurhanu wynosi obecnie ok. 0,60-0,80 m, zaś średnica ok. 30 m. Zabytek znajduje się na polu ornym, na którym prowadzone są intensywne prace polowe. Kopiec posiada ciemne zabarwienie nasypu, wyraźnie odcinające się od jaśniejszego zabarwienia pól. Na jego powierzchni nie występują zabytki ruchome.

Historia

Kurhan został odkryty w  1989 roku przez Wiesława Komana w trakcie badań powierzchniowych, prowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski. Wówczas stan zachowania zabytku był dobry – jego wysokość względna wynosiła ok. 1m, średnica około 30 m. Badacz wstępnie określił chronologię kopca na neolityczną kulturę ceramiki sznurowej i stwierdził jego niszczenie wskutek głębokiej orki i erozji naturalnej. W 1991 r. kurhan został wpisany do rejestru zabytków. Od tego czasu nasyp kopca uległ stopniowej niwelacji przez intensywną orkę prowadzoną wzdłuż stoków garbu terenowego.

Stan i wyniki badań

Stanowisko nie było badane wykopaliskowo.

Zabytek dostępny.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID Lublin, 02-06-2020 r.