Historia

Budowa nowego kościoła ewangelickiego trwała od 1897 do 1902 r., kiedy to nastąpiło uroczyste poświęcenie. Okazały teren wokół świątyni obsadzono w latach 1902-1904 drzewostanem, zyskał też kute ogrodzenie osadzone na podmurówce z trzema bramami wjazdowymi.

Opis

Ewangelicki zespół sakralny położony jest  w południowej części miasta między ulicami: św. Antoniego, Seweryna, Szkolną oraz Bohaterów 14 Brygady. Umiejscowiono go na dużej działce w  kształcie zbliżonym do trapezu (pow. ok. 1.5 ha). Część mieszkalno- gospodarczą wydzielono od strefy sakralnej, posiada też ona osobne wejście od strony ul św. Antoniego. Teren przykościelny tworzy wraz z położonym naprzeciw parkiem im. Dra Rodego duże skupisko zieleni. Założenia mają wspólną oś kompozycyjną

Na terenie działki kościelnej zachował się liczny starodrzew. Jest on zakomponowany zarówno szaplerowo jak i w postaci luźnych skupisk.

Przy granicy wschodniej zasadzono kasztanowce, klony, sosny i akacje. W części zachodniej, w pobliżu ogrodzenia przy ul. Św. Antoniego rosną drzewa iglaste: sosny wejmutki, czarne, pospolite i świerki. Przed plebanią znajduje się niewielki ogródek kwiatowy. Teren przykościelny zajmuje trawnik, oraz kilka egzemplarzy starodrzewia. Uwagę przykuwa okazały dąb szypułkowy, przy którym umiejscowiono duży kamień z wyrytymi datami 1417- 1917 upamiętniającymi rocznicę ogłoszenia przez Marcina Lutra 95 tez dotyczących nadużyć w kościele katolickim. W pobliżu plebani rośnie skupina starych drzew, w tym klon i czeremcha. Naprzeciw kościoła, od strony wschodniej usytuowany jest jesion wyniosły.  Poza drzewami na terenie znajdują się także krzewy. Szpaler krzewów ozdobnych ( jaśminowce, kaliny, bzy) oddziela sad od części wokółkościelnej.

Z zewnątrz dostępny cały rok , wejście na teren możliwe po ustaleniu z władzami parafii.

Oprac. Anna Michalska OT NID w Łodzi, 09.04.2020 r.