poł. XIX w., stanowi jeden z istotnych elementów barokowego zespołu klasztornego Dominikanów, ob. kościoła par. pw. św. Jana Chrzciciela.

Historia

Dokładna data budowy ogrodzenia nie jest znana. Wzniesione zapewne w 3. ćw. XVIII w., pierwotnie odrębne dla kościoła z klasztorem i dla kaplicy pw. Objawienia. Zapewne na pocz. XX w., po połączeniu obydwu placów, część ogrodzenia została rozebrana. Prawdopodobnie ok. poł. XIX w. odcinek frontowy częściowo przebudowano wznosząc po obu stronach dzwonnicy dwie zamknięte ostrołukowo bramki. Ogrodzenie kilkakrotnie remontowane wraz z całym zespołem.

Opis

Zespół klasztorny położony w pn. pierzei rynkowej, w jego skład wchodzi kościół skierowany prezbiterium na pn. zach., przylegający od wsch. czworoboczny klasztor, wolno stojąca kaplica pw. Objawienia, dzwonnica-brama i ogrodzenie z bramkami. Zasadnicza część ogrodzenia, o łukowatym zarysie, otacza teren zespołu klasztornego od strony frontowej oraz od pd.-zach., gdzie ogrodzenie wygięte półkoliście na osi fasady kaplicy; po pn. stronie kaplicy zachowany dodatkowo niewielki fragment pierwotnego ogrodzenia. Od frontu, na osi kościoła, wkomponowana jest w ogrodzenie dzwonnica-brama, po obu stronach której znajdują się dwie niewielkie bramki, a w części pd.-zach. trzecia – większa. Ogrodzenie murowane z cegły i kamienia, otynkowane, nakryte daszkiem pulpitowym o spadku w kierunku cmentarza kościelnego. Mur gładki, zwieńczony prostym gzymsem. Bramka zach. zintegrowana z murem niewielkimi spływami, z otworem wejściowym zamkniętym łukiem odcinkowym. Wejście ujęte parami pilastrów toskańskich ustawionych na cokołach i dźwigających odcinki belkowania oraz trójkątny, ogzymsowany szczyt. Bramki przy dzwonnicy ujęte od frontu filarkami i zwieńczone ostrołukowymi, ogzymsowanymi szczytami, z prostokątnymi wnękami w tympanonach – obecnie pustymi od frontu, a wypełnionymi krzyżami od strony cmentarza kościelnego.

Zabytek dostępny dla zwiedzających.

Oprac. Bożena Stanek-Lebioda, OT NID w Lublinie, 24.01.2019 r.