Wraz z sąsiednią kaplicą grobową Gubrynowiczów stanowią główne dominanty architektoniczne na terenie cmentarza.

Historia obiektu

Kaplica, jako miejsce pochówku rodziny Truskolaskich, została ufundowana w 1840 r. staraniem Franciszka Truskolaskiego ówczesnego właściciela Zagórza oraz okolicznych miejscowości. W 1933 r. Adam Ludwik Gubrynowicz z żoną Fryderyką – kolejni właściciele Zagórza, przy zaangażowaniu ks. proboszcza Władysława Wójcika, dokonali kompleksowego remontu kaplicy, upamiętniając ten fakt na kamiennej tablicy. W 2009 r. i 2012 r. obiekt został ponownie poddany pracom remontowym i konserwatorskim przy zaangażowaniu środków finansowych Gminy Zagórz.

Opis

Kaplica usytuowana jest w centrum Starego Cmentarza, położonego na niewielkim wzniesieniu przy ul. Piłsudskiego. Zlokalizowana jest w osi pn.-pd., z wejściem od pn., w otoczeniu niskiej zieleni i w sąsiedztwie kaplicy grobowej Gubrynowiczów. Wymurowana została z kamienia i cegły, otynkowana, na rzucie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistą absydą (od pd.) Zwartą, jednokondygnacyjną budowlę przekrywa dach dwuspadowy, wysunięty od frontu przed lico fasady i wsparty na czterech kamiennych kolumnach, tworzących portyk; nad absydą półstożkowy. Kolumny o graniastych cokołach i kostkowych głowicach dość smukłe, na jednej z nich czytelna data fundacji: /ROKU 1840/. Dach kryty gontem wieńczy sześcioboczna wieżyczka z cebulastym hełmem i kutym, ażurowym krzyżem. Elewacje kaplicy z wyodrębnioną partią cokołową zdobione są, z wyjątkiem absydy, boniowaniem i zamknięte profilowanym gzymsem. Wejście główne ujęte szeroką opaską zamykają drzwi deskowo-szpungowe (z opierzeniem z wąskich deseczek w układzie na skos, na zawiasach pasowych osadzonych w drewnianych odrzwiach). Wnętrze doświetlają usytuowane w elewacjach bocznych półkoliście zamknięte okna krosnowe zabezpieczone metalowymi kratami. Na wsch. elewacji kaplicy widnieje kamienna tablica, upamiętniająca jej remont, ufundowana przez Gubrynowiczów w 1933 r. W niewielkim wnętrzu, krytym sklepieniem kolebkowym z lunetami, zachowały się elementy oryginalnego wyposażenia w postaci malowanych na czarno świeczników (2 szt.) oraz stojaków pod trumnę ozdobionych motywem czaszki na czarnym tle (2 szt.). W betonowej posadzce, tuż przy drzwiach, wejście do krypty zabezpieczone drewnianą klapą.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Zabytek dostępny. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Autor noty: opr. dr Jadwiga Stęchły, OT NID w Rzeszowie, 10-01-2024 r.