Historia

Dom mieszkalny przy ul. Braci Gierymskich 8 wzniesiony został w 4. ćwierci XVI wieku. Z późnorenesansowej fazy zachowany jest wystrój fasady: kamienny portal, fasciowe opaski okien oraz dwukondygnacyjny szczyt elewacji zachodniej. Kamienica nosiła pierwotnie nazwę Pod Kozłem od godła, które umieszczone było w szczycie budynku; ok. 1900 r. zastąpiono je wizerunkiem narzędzi stolarskich. W 2. poł. XIX w. budynki nr 6 i 8 połączone zostały wspólną klatką schodową. Ok. 1920 r. przebudowano parter budynku na lokal handlowy; w latach 20. XX w. budynek połączony już z kamienicą nr 6 należał do Friedricha Francke. Najprawdopodobniej z lat 30. XX w. pochodzą nawiązujące do dekoracji manierystycznego portalu płyciny oddzielające okna witryny (wprowadzone w miejscu dwóch okien parteru). W latach 1971-73 przeprowadzony został remont kapitalny budynków 6 i 8 związany m.in. z wymianą stropów, więźby dachowej, szczytu w elewacji tylnej oraz pełną modernizacją wnętrz.

Opis

Budynek nr 8 usytuowany jest szczytowo w zwartej zabudowie wschodniej pierzei ul. Braci Gierymskich. Wzniesiony został na planie zbliżonym do trapezu, z przelotową sienią wspólną dla budynków 6 i 8 w obrębie budynku nr 6; dwukondygnacyjny, nakryty dachem dwuspadowym z naczółkiem, z II-kondygnacyjnym, manierystycznym szczytem wieńczącym fasadę. Elewacja główna 3-osiowa, z otworem wejściowym zamkniętym łukiem pełnym w skrajnej, południowej osi. Otwór wejściowy w przyziemiu ujęty jest piaskowcowym, późnorenesansowym portalem dekorowanym motywem rozet. Okna fasady w fasciowych opaskach. Obramienia otworów parteru, nawiązujące w formach do dekoracji portalu pochodzą z czasu XX-wiecznej przebudowy witryny. Dwukondygnacyjny szczyt fasady ujęty jest wolutowymi spływami, artykułowany pilastrami oraz wydatnymi profilowanymi gzymsami, na których ustawione zostały obeliski. Klatka schodowa współczesna. W piwnicy zachowane ceramiczne sklepienie kolebkowe.

Zabytek dostępny.

oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 22-03-2019 r.