W 1857 r. lokatorem był żydowski posługacz (niem. Synagogendiener, Krporationsdiener) Samuel Bottstein, a w 1877 r. Friederike Bottstein ze Szlichtyngowej. W 1878 r. mieszkał tam żydowski handlarz Mendel Cohn z żoną Sophie d.d. Asch, a w latach 1878-1879 żydowski pośrednik w handlu końmi Max Cohn wraz z żoną Nanny d.d. Graetz. W 1912 r. właścicielem nieruchomości był najprawdopodobniej handlarz Friedrich Bieberstein. W 1920 r. zameldowano wdowę po kierowniku cukrowni Martę Maas d.d. Domke, w latach 1922 i 1929 żydowskiego kupca Siegrieda Levy oraz ekspedientkę Gertrudę Dejewski, a w 1930 r. rentierkę Marię Fengler z córką (nie wiadomo jednak, czy ktokolwiek z nich był właścicielem budynku). W 1941 r. odnotowano pod tym adresem murarza Ericha Fährmanna z Ostródy (od 1936 r.), szewców Ericha Schulza (od 1939 r.) i Franza Peukerta, krawca Benno Strauchmanna z Osowej Sieni (od 1940 r.), robotników Rudi Zugehöra i Leo Przekurata (od 1937 r.) oraz jego matkę, wdowę Franciszkę Przekurat d.d. Budnik (od 1934 r.). W sierpniu 1944 r. osiedlono tam w charakterze robotników przymusowych szewców Józefa Marczuka i Jana Siedleckiego z Warszawy. Po wojnie zakład szewski objął Ludwik Polach.

Źródło: "Wschowskie Ulice cz. I. Stare Miasto" Dariusz Czwojdrak