mieściła się tam destylatornia Nathana Neufliessa. W 1886 r. lokatorami byli żydowski szklarz Siegfried Cohn i jego żona Minna d.d. Hauptmann. W latach 1895-1903 wyszynk alkoholu prowadził kupiec i destylator Leopold Laband, a następnie Jacob Laband. Na początku XX w. dom i destylatornia należały do mistrza siodlarskiego Herrmanna Conrada z Boguszowa (1903-1907) i jego żony Elisabeth d.d. Schwarz. Conrad prowadził fabrykę likierów, handlował winami i wyrobami tytoniowymi. W 1907 r. kamienica przeszła na własność żydowskiego destylatora Georga Apta z Wrocławia (w 1929 r. zmarł pod tym adresem ojciec Georga, destylator Marcus Heinrich Apt vel Opet).

W okresie I wojny światowej lokal prowadziła żona właściciela Selma Apt oraz pochodząca z Galicji Marianna Macaruk. Georg Apt, poza wyszynkiem alkoholu i sprzedażą wyrobów tytoniowych, zajmował się także produkcją własnych likierów i nalewek. W jego posiadaniu kamienica pozostawała przynajmniej do 1936 r. Odkupił ją restaurator Otto Schmidt. W 1914 r. mieszkał tam pochodzący z Dolska żydowski kupiec Gustaw Fuchs z żoną Bianką d.d. Kann, a w 1927 r. Anna Maria Heiduk d.d. Daum. W 1943 r. zameldowano tam rodzinę Wittkopp z Hamburga. W 1944 r. m.in. Elzę Becker z Kassel, dyplomowanego rolnika Franza Elinga z żoną Elzą d.d. Meyer oraz Agnes Link d.d. Hessel z Grodźca Małego. Po 1945 r. w kamienicy uruchomiono hotel pracowniczy Cukrowni Wschowa.

Źródło: "Wschowskie Ulice cz. I. Stare Miasto" Dariusz Czwojdrak