Historia

W 2 poł. XIII w. wzniesiono na tej parceli pierwszy budynek: jednoizbowy dom kalenicowy, poszerzony w XIV w. Pod k. XV/ pocz. XVI w. fasadę zwieńczono okazałym szczytem, wzniesiono też oficyny i ukształtowano ostatecznie obrys budowli tworząc układ 2-traktowy. W wyniku przebudowy z 1574 r. powstała szeroka sień oraz renesansowy wystrój fasady z portalem. Następna zmiana, nadająca kamienicy obecny wygląd, nastąpiła w poł. wieku XVIII, kiedy to doszły rokokowe dekoracje sztukateryjne nad i pod oknami. Prace remontowe z XIX w. dokumentuje data 1860, wyryta w tynku, bezpośrednio pod gzymsem wieńczącym. W 1945 r. budynek nie został poważnie zniszczony. Kolejne remonty wykonywano: w l. 50, w l. 70 (przystosowanie i modernizacja wnętrz na cele gastronomiczne), w l. 90. remont kapitalny i adaptacja piwnic na kawiarnię.

Opis

Kamienica w zwartej zabudowie zachodniej pierzei rynku. Założona na planie prostokąta, z dwoma kondygnacjami piwnic, czterokondygnacyjna, z dwoma użytkowymi kondygnacjami poddasza i 1. kondygnacją strychową, kryta dachem dwuspadowym w układzie szczytowym. Po stronie płn. oficyna: trzykondygnacyjna, kryta dachem jednospadowym (str. wsch) i dwuspadowym (str. zach.). Wnętrze dwutraktowe z szeroką sienią w południowej części frontowej, przedłużoną w kierunku zachodnim wąskim przechodem. Sień i przechód kryty kolebką z lunetami, z renesansową pasową dekoracją stiukową. W sieni, w narożniku pd.-zach. schody. Pozostałe pomieszczenia przyziemia kryte sklepieniami krzyżowo-żebrowymi a frontowe po stronie pn. drewnianym, malowanym stropem. W oficynie dodatkowa, średniowieczna, okrągła klatka schodowa. Na parterze w pomieszczeniu pn-wsch. zachowana kolumna międzyokienna w porządku korynckim, z bogatą dekoracją trzonu: hermy, kartusze, ornament okuciowy oraz data 1574. W pd. ścianie przechodu kamienny portal dwuramienny. Elewacja frontowa pięcioosiowa z wejściem w osi środkowej, zwieńczona trzykondygnacyjnym szczytem. Dwie dolne kondygnacje szczytu z pilastrami korynckimi w wielkim porządku (między osiami), ujęte od góry i dołu wyładowanymi gzymsami, flankowane zredukowanymi spływami wolutowymi. Najwyższa cz. szczytu również ujęta po bokach spływami wolutowymi, zwieńczona półkolistym naczółkiem. Obie części szczytu wieńczą wazy. Wszystkie otwory okienne prostokątne, ujęte w kamienne obramienia o zróżnicowanej formie (kostkowe, fasciowe, proste  z uszakami). Dodatkowo bogata, późnobarokowa sztukatorska dekoracja pod i nadokienna. Portal wejścia głównego kamienny, w typie fortecznym, z  boniowaniem pasowym. Po stronie pn. nad oknami parteru kamienne belkowanie z datą 1574 umieszczoną między tryglifami.

Obiekt dostępny.

Opr. Teresa Przydróżna, OT NID we Wrocławiu, 29-01-2016 r.