Stanowią przykład architektury municypalnej z pocz. XIX w. na Mazowszu.

Historia

Układ urbanistyczny Płocka na początku XIX w., kiedy to miasto znajdowało się w zaborze pruskim, poddany został gruntownej przebudowie. W 1803 r. rozpoczęto realizację planu Schmida, zakładającego likwidację średniowiecznych murów miejskich w zamian za utworzenie o wiele większego pierścienia z wałów otaczającego miasto. Na przecięciach wału z drogami wjazdowymi zaplanowano rogatki miejskie. Od strony północnej i południowej przy trakcie prowadzącym do Płońska w 1825 r. zbudowano rogatki płońskie zaprojektowane przez znanego warszawskiego architekta Jakuba Kubickiego. Stanowiły pierwotnie siedzibę urzędników pobierających opłaty celne i drogowe, od lat 60. XX w. rogatka północna pełni funkcję stacji trafo.

Opis

Rogatki Płońskie złożone z dwóch budynków flankujących biegnącą równoleżnikowo ulicę Zygmunta Padlewskiego, po wschodniej stronie al. Jana Kilińskiego (oddzielone od niej chodnikiem) usytuowane są po obu stronach drogi wjazdowej prowadzącej z Płońska do miasta. Rogatka I usytuowana została popółnocnej stronie ulicy Zygmunta Padlewskiego. 

Obiekt wybudowany został na ceglano-kamiennym fundamencie, bez podpiwniczenia, ze ścianami wymurowanymi z cegły spojonej zaprawą cementowo-wapienną, ze ścianami obustronnie otynkowanymi. Stropy wykonane zostały z drewna. Więźba dachowa jest krokwiowa, pokryta dachówką (pierwotnie blachą). Stolarka okienna i drzwiowa w pełni wykonana została z drewna.. Budynek rozplanowany jest na planie prostokąta. Wejście do budynku prowadzi od strony południowej.

Budynek jest zwarty, jednokondygnacyjny, z niskim poddaszem, nakryty dachem namiotowym, w którego zachodnim spadku ulokowany został wywietrznik nakryty namiotowym daszkiem pokrytym blachą. Wejście do budynku prowadzi poprzez czterokolumnowy portyk (w porządku doryckim) wspierający gzyms międzykondygnacyjny ściany nadwieszony nad podcieniem frontowym. Elewacje budynku wykonane zostały w stylu klasycystycznym, rozdzielone są 2 gzymsami: międzykondygnacyjnym i koronującym. Jedyne okno w formie stojącego prostokąta usytuowane zostało w elewacji zachodniej.

Obiekt niedostępny.

Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 07.05.2019 r.