Historia

Pierwotny obiekt murowany powstał w tym miejscu w XIV w. Na przełomie XV i XVI w. oraz w 2 połowie XVI stulecia ,został przebudowany na mieszczańska rezydencję. Dom miał złą sławę - przed nim, w 1537 zasztyletowano słynnego architekta Bartolomeo Berrecciego. W 1586 była ona własnością włoskiej rodziny Cellarich, następnie przeszła w ręce Guccich. „Przez nich została przebudowaną lub na nowo wystawioną z cegły i kamienia przez jednego z członków włoskiej rodziny Guccich. Domniemanie wspierają cenne ozdoby i rzeźby, dotąd w tym domu pozostałe, pochodzić mogą z pracowni kamieniarskiej Guccich, którzy przez całe stulecia trudnili się w Krakowie przeważnie kamieniarstwem i rzeźbiarstwem”. Po włoskich muratorach właścicielką domu była Barbara Dębołęcka. U schyłku XVIII w. w kamienicy mieszkał i utrzymywał handel kupiec Jakób Ponset; zaś kawę szynkowała Katarzyna Brzozowska. Później należała do Słowakowiczów i Lików (Likowskich), którzy prowadzili tutaj aptekę „Pod Koroną”. W połowie XIX w. Wojciechu Like sprzedał dom Wiktorii Hegenberg. Na jej polecenie nastąpiła nadbudowa III piętra (po 1865). Córka znanego kupca Fischera uległa namowom arystokratki i w 1874 sprzedała kamienicę hr. Katarzynie Adamowej Potockiej, która przebudowała go na modłę dawnych gdańskich domów mieszczańskich. Odtąd dom Gucowski zaczęto nazywać domem Pod Jagnięciem, od sąsiednich Baranów. Potoccy przebudowali kamienicę w latach 1874-1880 (projekt Jacek Matusiński) i nadali obecną nazwę. Kamienicę kolejny raz przebudowano po 1950, a w latach 1990-1993 parter adaptowano na potrzeby banku.

Opis

Czterokondygnacyjna, trójosiowa kamienica z fasadą na wzór gdańskich kamienic manierystycznych, inspirowanych architekturą niderlandzka, zwieńczoną wysokim wolutowym szczytem z półkolistym tympanonem. Pomimo przeróbek na przestrzeni wieków, w części wnętrz zachowały się gotyckie i renesansowe stropy, późnogotyckie i renesansowe portale.

Obiekt dostępny w różnym stopniu; z zewnątrz bez ograniczeń, wewnątrz, w godzinach pracy placówek handlowych i instytucji.

Oprac. Roman Marcinek, OT NID w Krakowie, 20-04-2016 r.