Historia obiektu

Cerkiew zbudowana została w 1856 r. ze składek jej mieszkańców jako pierwsza świątynia we wsi, filia greckokatolickiej parafii w Krównikach. Nadano jej wtedy wezwanie Narodzenia Przeczystej Bogarodzicy. Dziesięć lat później wybudowano dzwonnicę. Cerkiew była remontowana w 1899 r. i prawdopodobnie także w 1926 r., kiedy to zmieniono jej wezwanie  na Ofiarowania NMP. Po wysiedleniu ludności wsi w ramach akcji „Wisła” w 1947 r. parafia przestała istnieć a budynek stał opuszczony. W 1991 r. parafię reaktywowano, a zdewastowaną, opuszczoną i pozbawioną wyposażenia świątynię poddano pracom remontowo-konserwatorskim. Obecnie jest ona filią Bizantyńsko-Ukraińskiej Parafii Katedralnej w Przemyślu.

Opis obiektu

Cerkiew zlokalizowana jest w sąsiedztwie dzwonnicy i cmentarza, wraz z którymi tworzy zespół sakralny, położony w zach. części wsi, na północnym stoku wzniesienia, za pasem zabudowy wsi, w odległości ok. 100 m od drogi.

Cerkiew wzniesiono jako orientowaną, trójdzielną, z sanktuarium i babińcem węższym od nawy oraz niewielkim, prostokątnym przedsionkiem. Każda z trzech części nakryta jest oddzielnym dachem naczółkowym, zaakcentowanym cebulastą bańką z krzyżem. Całość obiega wsparte na rysiach zadaszenie, tzw. opasanie. Cerkiew wybudowano z drewna w konstrukcji zrębowej, dachy oraz elewacje powyżej opasania pokryte są gontem. Elewację frontową zaprojektowano jako jednoosiową, z wejściem pośrodku, w elewacjach bocznych rozmieszczono niewielkie, prostokątne okna, po jednym w każdej z trzech części. We wnętrzu umieszczono ikonostas z XIX w.

Dostępność dla zwiedzających: Obiekt dostępny.

Autor noty: Barbara Potera, OT NID Rzeszów, 22-01-2024 r.