Historia obiektu

Dzwonnicę przy cerkwi w Łuczycach wzniesiono 1866 r., dziesięć lat po wybudowaniu świątyni. Prawdopodobnie dzwonnicę remontowano w okresie międzywojennym, kiedy pracom poddano cerkiew.  Po wysiedleniu ludności wsi w ramach akcji „Wisła” w 1947 r. parafia przestała istnieć a cerkiew i dzwonnica pozostały opuszczone. W 1991 r. parafię reaktywowano a zdewastowaną i opuszczoną dzwonnicę poddano pracom remontowo-konserwatorskim w l. 1991-92. Obecnie jest ona częścią zespołu cerkiewnego filii Bizantyńsko-Ukraińskiej Parafii Katedralnej w Przemyślu.

Opis obiektu

Zespół cerkiewny ulokowany jest w zach. części wsi, odległości ok. 100 m od drogi, za pasem zabudowy wsi, dzwonnica umiejscowiona jest w pn.-zach. części działki.

Dzwonnicę wybudowano na rzucie prostokąta z niewielkim, otwartym przedsionkiem jako obiekt o zwartej, wertykalnie ukształtowanej bryle, zadaszonej dachem namiotowym zakończonym niewielką bańką z krzyżem; nad przedsionkiem dachem dwuspadowym, podwalinę u podstawy osłania tzw. fartuch. Dzwonnicę wzniesiono z drewna, w konstrukcji słupowej, dachy pokryte są gontem.

Dostępność dla zwiedzających: Obiekt dostępny.

Autor noty: Barbara Potera, OT NID Rzeszów, 22-01-2024 r.