Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

łaźnia miejska - Zabytek.pl

łaźnia miejska


łaźnia 1864 - 1911 Katowice

Adres
Katowice, Adama Mickiewicza 5

Lokalizacja
woj. śląskie, pow. Katowice, gm. Katowice

Reprezentatywny dla regionu przykład tendencji w architekturze k.XIX i 1 poł.XX w.

Obiekt o czytelnych cechach stylowych uwidaczniających się w zachowanym detalu i wystroju architektonicznym elewacji.

Historia

Katowicką łaźnię miejską, zlokalizowaną przy ul. August-Schneider-Straβe (obecna ul. A. Mickiewicza) wybudowano w 1895 r. Realizacja budynku kosztowała 155 marek i została sfinansowana przez fundację Richarda Holtzego – lekarza i propagatora medycyny zapobiegawczej na Śląsku. Budowa przebiegała pod nadzorem architekta Ignatza Grünfelda i została ukończona w 1895 r. Łaźnia miejska była pierwszym budynkiem wzniesionym po północnej stronie ulicy Mickiewicza i przez wiele lat także jedynym krytym obiektem kąpielowym w mieście. W dwudziestoleciu międzywojennym znajdujący się w budynku basen został rozbudowany do rozmiarów 18x12 m. Obiekt był użytkowany do 1979 r. i pełnił zarówno funkcję higieniczną, jak również rekreacyjną. Oprócz basenu, we wnętrzu znajdowały się pomieszczenia do kąpieli indywidualnych, łaźnia rzymska i zakład fryzjerski. W latach 80. budynek był nieużytkowany, a w roku 1987 został wpisany do rejestru zabytków. W latach 1997-1999 przeprowadzono remont według projektu Jana Pallado i Aleksandra Skupina. Celem prac było przystosowanie zabytkowego gmachu do nowych funkcji. W 2005 r. w fasadzie budynku odsłonięto tablicę upamiętniającą Richarda Holtzego. Obecnie w budynku znajduje się siedziba PZU.

Opis

Łaźnia miejska zlokalizowana jest przy ul. Mickiewicza, w północnej części śródmieścia Katowic. Budynek wzniesiono w stylu eklektycznym o czym świadczą neogotyckie i neorenesansowe detale elewacji. Obiekt został wybudowany na planie wydłużonego prostokąta z ryzalitem od strony północnej i składał się z dwóch części, z których każda miała oddzielną konstrukcję. Część frontowa, zlokalizowana od strony południowej, o wysokości trzech kondygnacji, została wybudowana w konstrukcji ścianowej. W tym miejscu znajdowały się łazienki, zakład fryzjerski oraz łaźnia rzymska. Po stronie północnej, w niższej części budynku o konstrukcji halowej usytuowano basen. Obiekt został wymurowany z cegły, elewacje wykończono cegłą licówką. Nad częścią frontową znajduje się dach kombinowany, nad częścią tylną dach trójspadowy, z umiejscowionymi powyżej przeszklonymi połaciami o układzie dwuspadowym. Po stronie południowej znajduje się reprezentacyjna elewacja frontowa, pięcioosiowa. Historyczny charakter budynku uwidacznia się głównie w dekoracji architektonicznej fasady i zachowanych detalach elewacji, takich jak gzymsy i fryzy międzykondygnacyjne, półkoliste zamknięcia otworów okiennych oraz dekoracje płycinowe. W środkowej części fasady usytuowano pseudoryzalit. Oryginalne podziały oraz dyspozycja wnętrza nie zostały zachowane - w ramach prowadzonych w latach 1997-1999 prac remontowych wyburzono ściany wewnętrzne oraz stropy. W ryzalicie po stronie północnej, w miejscu gdzie znajdował się zbiornik wodny wybudowano schody ewakuacyjne. We wnętrzu budynku zachowały się jednak pojedyncze elementy oryginalnego wyposażenia, takie jak żeliwne słupy oraz fragmenty zabytkowych balustrad.

Budynek dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Opr. Ewa Waryś, OT NID w Katowicach, 7-11-2018 r.

Rodzaj: łaźnia

Styl architektoniczny: eklektyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_24_BK.103022