Dodatkowo obiekt stanowi istotny element w zabudowie ulicy powstały według projektu Hugo Grünfelda cenionego niemieckiego architekta działającego na terenie Katowic.

Historia

W latach 60. XIX w. na miejscu obecnej kamienicy przy ulicy 3 Maja 6-8, nazywanej również ,,Kamienica Pod Butem’’ oraz Dom Kochmanna znajdował się Dom Obuwniczy prowadzony przez Fritza Kochmanna, kupca żydowskiego pochodzenia. Na początku XX w. na jego zlecenie powstała nowa kamienica o funkcji mieszkalno-handlowej według projektu Hugo Grünfelda współwłaściciela firmy budowlanej Ignatz Grünfeld Baugescheft. W 1903 r. wzniesiono kamienice pod numerem 6, a cztery lata później budynek rozbudowano w kierunku zachodnim wzdłuż pierzei ulicznej o część obiektu mieszczącą się pod numerem 8. W 2004 r. ze względu na zły stan techniczny obiekt przeszedł gruntowny remont, w latach 2013-2014 przeprowadzono natomiast roboty w obrębie wewnętrznego dziedzińca który podniesiono o jeden poziom.

Opis

Kamienica położona jest w Śródmieściu Katowic w obrębie zwartej zabudowy południowej pierzei ulicy 3 Maja. Zlokalizowana jest w niewielkiej odległości od Rynku, na wschód od Dworca PKP. Secesyjna kamienica projektu Hugo Grünfelda wraz z oficyną w części południowej została wzniesiona na planie zbliżonym do litery ,,L’’. Ze względu na rozbudowę obiektu poszczególne części posiadają wpływy dwóch odmiennych stylów, starsza część pod nr 6 posiada domieszkę neogotyku, natomiast część późniejsza pod numerem 8 modernizmu. Murowany czterokondygnacyjny budynek charakteryzuje się silnie rozczłonkowaną bryłą nakryty jest dachem dwuspadowym. Elewacje zewnętrzne licowane są cegłą klinkierową, frontowa (północna) czerwoną, tylna (południowa) białą z domieszką zielonej glazurowanej ceramiki. W obrębie elewacji frontowej wyraźny podział na dwie części: wschodnią, trzyosiową, zwieńczoną ozdobnym szczytem z centralnie umieszczonym wykuszem wspartym na konsolach w trzeciej i czwartej kondygnacji, w obrębie którego zlokalizowano loggię balkonową. Charakterystyczny element ozdobny stanowi bogata dekoracja roślinna przedstawiająca drzewa dębu zdobiąca loggie, płyciny podokienne, portal  wejściowy, szczyt oraz widoczna w roślinnej formie fryzu. Część zachodnia o oszczędnej dekoracji jest pięcioosiowa, a jej element charakterystyczny stanowi półokrągły, trzyosiowy wykusz na wysokości trzeciej i czwartej kondygnacji. Okna oraz drzwi do budynku zamknięte łukami odcinkowymi za wyjątek witryn sklepowych o prostych przeszklonych przestrzeniach w obrębie pierwszej kondygnacji oraz drugiej w części zachodniej. Elewacja tylna dwunastoosiowa o prostej dekoracji w formie pasów naśladujących gzyms podokienny uzyskany poprzez wprowadzenie zielonej glazurowanej cegły. W obrębie oficyny półokrągły ryzalit na trzeciej osi od południa w którym umieszczono kręcona klatkę schodową. Wewnątrz brak oryginalnego wyposażenia poza nielicznymi piecami kaflowymi, wśród wystroju na uwagę zasługuje natomiast zachowana oryginalna okładzina ceramiczna w sieni. Podwórko wewnętrzne wtórnie, podwyższono o jeden poziom, wprowadzono również oszczędną dekorację w formie oszklonych sześcianów doświetlających powstałą poniżej przestrzeń.

Obiekt jest ogólnie dostępny od zewnątrz.

Oprac. Agata Mucha, OT NID w Katowicach, 28.10.2014 r.