budynek szpitalny d. Nowej Przychodni - Zabytek.pl
Adres
Wrocław, Plac Jana Pawła II 8
Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. Wrocław, gm. Wrocław
Historia
Miejski szpital Wszystkich Świętych powstał w 1526 r. z inicjatywy pastora Johanna Hessa, poza murami obronnymi Wrocławia, nad brzegiem Odry. Kolejne budowle związane ze szpitalem powstawały już od XVI w. W XIX w. szpital zyskał rangę głównego szpitala Wrocławia. Do 1891 r. znajdowały się tu kliniki uniwersyteckie.
Omawiany budynek, w którym mieściła się przychodnia i oddział chirurgiczny szpitala, dobudowany został od strony zachodniej do budynku szpitalnego ufundowanego przez Marię Johannę Pulvermacher z domu Riess żonę radcy medycznego i członka Dyrekcji Szpitali C.L.J. Pulvermachera i wzniesionego w latach 1869-1870 według projektu Carla Johanna Christiana Zimmermanna. Projekt rozbudowy został wykonany przez nadradcę budowlanego Richarda Konwiarza i budowniczego miejskiego Alfreda Weista w 1934 r. Budowę realizowano w latach 1935-1936. Obiekt przewidziany był na sale szpitalne dla około 60 chorych.
W okresie powojennym, do 2007 r. mieściły się tu oddziały Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. J. Babińskiego. Obecnie budynek jest nieużytkowany.
Opis
Budynek szpitalny fundacji Marii Johanny Pulvermacher usytuowany jest w ciągu zabudowy szpitalnej wzdłuż brzegu Odry, na osi wschód-zachód. Od strony zachodniej został rozbudowany. Nowy budynek założony został na planie prostokąta, podpiwniczony, czterokondygnacyjny. Elewacja południowa i północna o rytmicznie zakomponowanych osiach; w połaciach dwuspadowego dachu rzędy lukarn. Szczytowa elewacja zachodnia z głównym wejściem do budynku ujętym profilowaną opaską. Do niedawna portal dekorowany był w zwieńczeniu okrągłą, miedzianą plakietą ze stylizowanym herbem Wrocławia (obecnie zabezpieczona w zbiorach Muzeum Architektury we Wrocławiu). Ponad oknami I piętra znajdowało się malowidło ze scenami nawiązującymi do wprowadzenia reformacji w mieście oraz położenia kamienia węgielnego pod budowę szpitala Wszystkich Świętych. Autorem malowidła był artysta wrocławski Otto Kalina.
Wnętrza w układzie trójtraktowym, ze środkowym traktem korytarzowym.
Obiekt nieużytkowany. Brak możliwości zwiedzania.
Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 23-03-2016 r.
Rodzaj: budynek użyteczności publicznej
Styl architektoniczny: modernistyczny
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.346586, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.186485