Historia

Pierwsza wzmianka o istnieniu szkoły parafialnej w Myślenicach pochodzi z 1440 r. Oficjalny akt ustanowienia szkoły to 09.09.1457 r. Do rozbiorów szkoła była instytucją kościelną. W 1785 r. władze austriackie powołały do życia szkołę główną obwodową. Siedziba szkoły znajdowała się w budynku obok kościoła (do 1841 r.), potem w prywatnym mieszkaniu, następnie w budynku magistrackim przy Rynku 58. W 1873 r. dokonano wyboru miejsca pod budowę nowej szkoły, placu miejskiego przy ówczesnej ul. Krakowskiej (obecnej ulicy Jana III Sobieskiego). Budowę ukończono w 1877 r. Gmach szkoły został wybudowany jak piętrowy, w stylu neorenesansowym. Na parterze ulokowano szkołę męską, na piętrze ulokowano szkołę żeńską, a w dużej sali, użytkowanej przez Radę Miejską, odbywały się posiedzenia i bale. W czasie I wojny światowej budynek szkoły zajęła armia monarchii austro – węgierskiej. W trakcie II wojny zajmowany był kolejno przez wojska niemieckie i Armię Czerwoną, która urządziła tu szpital.

Gruntowny remont gmachu szkolnego przeprowadzono w 1932 r. Kolejna renowacja miała miejsce w 2010 r., w związku z rewitalizacją myślenickiego rynku.

Opis

Budynek szkoły przy ul. Sobieskiego 1 usytuowany jest koło wylotu ulicy na Rynek. Gmach zbudowano jako murowany i tynkowany, piętrowy z przyziemiem w strefie cokołowej i wysokim parterem, w stylu neorenesansowym. Rozplanowanie wnętrza jest dwutraktowe z korytarzem międzytraktowym, o pięcioosiowym układzie wnętrza. W osi środkowej znajduje się sień, hall i klatka schodowa. Detale wnętrza zostały zniszczone w trakcie przebudowy budynku. Elewacje artykułowane są gzymsami, zwieńczone belkowaniem z zachowanym detalem. Fasada o kompozycji symetrycznej, dziewięcioosiowej, z pięcioosiowym ryzalitem środkowym zwieńczonym przez trójkątny szczyt z herbem Myślenic w tympanonie. Cokół budynku dekorowany jest boniowaniem w tynku, przed ryzalitem, w strefie cokołowej znajdują się dwa biegi schodów z balustradą tralkową. Piętra artykułowane są parami pilastrów, obramienia okienne są profilowane, uszte, a w ryzalicie na piętrze (rozwiązanym jako „piano mobile”) arkadowe. Budynek nakryto dachem wielospadowym, pokrytym blachą.

Obiekt dostępny.

Oprac. Tomasz Woźniak, OT NID w Krakowie, 14-08-2020 r.