Powstał jako element wzorcowego, eksperymentalnego osiedla mieszkaniowego towarzyszącego wystawie WuWA, będącego znakomitym przykładem realizacji nowoczesnych tendencji w urbanistyce i architekturze europejskiej lat 20. XX wieku.

Historia

Budynek został wybudowany w 1929 r.; po 1945 r. zabudowano loggię w domu nr 29. Autorem projektu architektonicznego był Paul Häusler, projektu wnętrz - Paul Häusler i Fritz Kleemann (projekt sypialni); projekt ogrodu wykonał Julius Schütze.

Opis

Budynek usytuowany jest w południowej pierzei ul. Zielonego Dębu.

Stanowi realizację domu dwurodzinnego, o prostej formie zewnetrznej oraz identycznie zaprojektowanych dwukondygnacyjnych mieszkaniach, przeznaczonych dla rodzin siedmioosobowych, o jednakowych powierzchniach 148 m2.

Ściany zewnętrzne wybudowane zostały z cegły, z pustką wypełnioną żużlem; wewnętrzne ściany działowe z płyt typu "Schugk". Stropy płaskie, "Kleina". Dach pulpitowy, kryty papą. Elewacje tynkowane, bez podziałów. Stolarka okienna współczesna.

Jest to budynek wolnostojący, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, nakryty dachem płaskim. Bryła budynku została rozczłonkowana dobudówkami wejść do budynku, poprzedzonymi zadaszonymi ciągami zewnętrznych schodów w elewacji północnej oraz w elewacji ogrodowej loggiami na piętrze; w poziomie terenu od strony ogrodu urządzono tarasy. W aranżacji wnętrz oddzielono część dzienną znajdującą się na parterze oraz część nocną zaproponowaną na piętrze. Pokój dzienny i jadalnię połączono szklanymi drzwiami, dzięki czemu możliwe było połączenie obu pomieszczeń oraz ich otwarcie na ogród i taras.

Dostęp do zabytku ograniczony. Budynek stanowi własność prywatną - brak możliwości zwiedzania. Osiedle dostępne z zewnątrz.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 15.10.2014 r.