Kopiec wchodzi w skład kompleksu sześciu tego typu stanowisk zlokalizowanych w Majdanie Górnym. Spośród innych kopców wyróżnia go: lokalizacja na kulminacji garbu terenowego i dobry stan zachowania.

Usytuowanie

Kurhan znajduje się na wschodnim skraju wsi, w centralnej części lasu o nazwie „Stary Las”, około 600 m na północ w linii prostej od zabudowań wsi Chorążanka. Usytuowany jest na kulminacji garbu terenowego, w lesie liściastym przy dukcie leśnym.

Kurhan jest dobrze czytelny w terenie. Zachował się do wysokości 1,20-1,50 m przy średnicy ok. 15-20 m. Jest to mogiła zawierająca pod nasypem lub w jego wnętrzu pojedynczy pochówek lub kilka pochówków z młodszej epoki kamienia lub wczesnej epoki brązu, prawdopodobnie kultury ceramiki sznurowej.

Historia

Kopiec należy łączyć z młodszą epoką kamienia lub wczesną epoką brązu, najprawdopodobniej z kulturą ceramiki sznurowej.

Po raz pierwszy kopce w Majdanie Górnym zostały wymienione pod koniec XIX w. w „Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, jako „cztery kurhany położone za wsią od strony południa”, bez dokładnego opisu, który mógłby dziś posłużyć do wskazania jednego z sześciu stanowisk kurhanowych zidentyfikowanych w miejscowości w 1989 r. podczas badań powierzchniowych przeprowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski. Informację ze słownika powtórzył S. Nosek dodając, że kurhany położone są na południe od tzw. Białej Góry. Od czasu zidentyfikowania kopca w trakcie badań AZP do chwili obecnej jego stan zachowania nie uległ zmianie, jest on bowiem położony na terenie zalesionym i wyłączony z prac polowych.

Stan i wyniki badań

Stanowisko nie było dotąd badane wykopaliskowo. Plan sytuacyjno-wysokościowy stanowiska wykonali w 1989 r.: J. Niedźwiedź i A. Medak. Badania powierzchniowe Archeologicznego Zdjęcia Polski na stanowisku przeprowadził w 1989 r. W. Koman.

Obiekt dostępny dla zwiedzających. Dobra widoczność od strony ogólnodostępnego duktu leśnego.

Oprac. Ewa Prusicka, OT NID w Lublinie, 23-03-2015 r.