kamienica - Zabytek.pl
Adres
Łódź, Piotrkowska 54
Lokalizacja
woj. łódzkie, pow. Łódź, gm. Łódź
Historia
W I połowie lat 30. XIX w. plac opatrzony numerem 115 (obecnie ul. Piotrkowska 54) zajęty został przez czeskiego tkacza Prokopa Luniaka. Na objętym przez siebie terenie wybudował parterowy drewniany dom. W 1839 r. połowę nieruchomości sprzedał Ignacemu Lissnerowi. Drugą część sprzedał w 1840 r. Krystianowi Kunkelowi. Ten w 1841 r. odsprzedał ją Franciszkowi Pitschmanowi. W grudniu 1848 r. F. Pitschman kupił część Ignacego Lissnera i tym samym stał się właścicielem całej nieruchomości wraz ze stojącym na jej terenie drewnianym domem, murowaną przybudówką i oficyną fabryczną. W 1859 r. Karolina Pitschman - wdowa po Franciszku sprzedała tylną część nieruchomości Karolowi Klosse. Część frontowa w tym samym roku sprzedana została przez nią Leopoldowi Hentschelowi. Z początkiem lat 60. XIX w. posesja stała się własnością Franciszka Fischera. W rękach rodziny Fischerów nieruchomość pozostawała do lat 20. XX w. Kamienica w obecnej postaci wybudowana została w 1876 r. W Archiwum Państwowym w Łodzi RGP w Wydziale Budowlanym zachowały się akta z 1889 i 1911 r. zawierające projekty przebudów i zmian jakie miały miejsce na terenie nieruchomości.
Opis
Narożna dwupiętrowa część frontowa kamienicy zajmuje zbliżony do kwadratu teren u zbiegu ulic Piotrkowskiej i Narutowicza, we wschodniej pierzei ul. Piotrkowskiej. Przylegająca do budynku frontowego od strony południowej podłużna oficyna, sięga w głąb działki w kierunku wschodnim. Eksponowane elewacje zachodnia i północna charakteryzuje symetria i gęste rytmiczne rozmieszczenie płytkich detali architektonicznych i sztukatorskich. Poziome podziały wyznaczają uskokowe gzymsy oddzielające poszczególne kondygnacje, wysunięty gzyms koronujący oraz płytko zaznaczone w tynku boniowanie w części parterowej. Wertykalne akcenty w postaci prostokątnych płycin wypełnionych dekoracją geometryczną, umieszczone zostały także pod oknami I piętra oraz pod gzymsem wieńczącym, gdzie biegnie gęsty fryz złożony z konsoli ozdobionych motywem liści akantu. Otwory okienne I piętra zakończone spłaszczonymi łukami odcinkowymi oddzielają płaskie pilastry o gładkich trzonach i kapitelach kompozytowych. Podobne, węższe i niższe pilastry flankują okna i podtrzymują okalającą ich górne części szerokie opaski zdobione gęstą wicią roślinną. Każde z okien wieńczy schodkowa listwa odzwierciedlająca kształt górnej jego części. Prostokątne otwory okienne na II piętrze również flankują wąskie, smukłe pilasty o gładkich trzonach i kapitelach kompozytowych. Kapitele podtrzymują profilowane belkowanie nad którym umieszczone zostały naczółki zakończone łukami odcinkowymi. Bezpośrednio pod oknami i nad naczółkami biegną wąskie schodkowe gzymsy. Narożnik budynku frontowego zaakcentowany został za pomocą lekkiego wysunięcia przed lico muru trzech osi okiennych. Na I piętrze usytuowany został balkon z ozdobną metalową balustradą. Pionowe podziały podkreślają osie okienne: siedem w elewacji zachodniej i pięć w elewacji północnej.
Obiekt jest dostępny z zewnątrz.
Oprac. Patrycja Podgarbi, OT NID w Łodzi, 15-04-2020 r.
Rodzaj: kamienica
Styl architektoniczny: neorenesansowy
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_10_BK.144617, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_10_BK.160237