Historia

Drugim właścicielem nieruchomości przy ul Piotrkowskiej 116 (obecnie Piotrkowskiej 47) został w 1847 r. Jan Lebelt, przedsiębiorca budowlany przybyły ze Zgierza. Na nabytym terenie u zbiegu ulic Piotrkowskiej i Dzielnej (obecnie Zielonej) wybudował murowany parterowy dom. Posesję J. Lebelt kupił od Ludwika Geyera, jednego z największych łódzkich przedsiębiorców, do którego w I poł. XIX w. należało bardzo wiele terenów przy głównej ulicy miasta. W 1851 r. Zuzanna i Jan Lebeltowie sprzedali nieruchomość małżonkom Henrietcie i Adamowi Fischerom. Po śmierci Adama Fischera (z zawodu rzeźnika), właścicielami pozostała jego rodzina - wdowa i czwórka dzieci. W latach 70. XIX w. rodzina wykupiła grunt działki, a w następnych dwóch dekadach wybudowała dwupiętrowy narożny budynek frontowy. Do 1939 r. nieruchomość pozostawała własnością rodziny Fischerów. W Archiwum Państwowym w Łodzi RGP w Wydziale Budowlanym znajdują się akta z 1895 i 1912 r. zawierające projekty dokumentujące przemiany mające miejsce na terenie nieruchomości.

Opis

Kamienica zajmuje prostokątną działkę w zachodniej pierzei ulicy Piotrkowskiej. Podłużna oficyna południowa przylegająca do budynku frontowego sięga w głąb działki w kierunku zachodnim. Obie elewacje frontowe narożnego dwupiętrowego budynku z użytkowym poddaszem charakteryzuje osiowość i symetria. Od strony ul. Piotrkowskiej znajduje się dziewięć osi, w elewacji północnej, od strony ul. Zielonej - sześć. Narożnik, podobnie jak południowa, ostatnia oś elewacji wschodniej zaakcentowane zostały płytkimi ryzalitami zwieńczonymi spłaszczonymi trójkątnymi naczółkami. Otwory okienne na I piętrze flankują wąskie pilastry o trzonach z profilowanymi brzegami i akcentem w postaci niewielkiej rozety umieszczonej w połowie wysokości i zwieńczone kapitelami kompozytowymi. Ponad nimi znajdują się naczółki zakończone łukami odcinkowymi, których brzegi i centralną część ozdabiają ornamenty muszlowe. Pomiędzy oknami umieszczone zostały pilastry o gładko otynkowanych trzonach i zakończonych kapitelami kompozytowymi. W partiach ryzalitów pilastry zostały zdwojone. Pola pod oknami I piętra wypełniają prostokątne płyciny o profilowanych brzegach. Otwory okienne II piętra flankują pilastry podobne do tych z niższej kondygnacji. Zwieńczenie stanowią tu proste uskokowe naczółki. Pod każdym z nich znajduje się nadokienna dekoracja w postaci profilowanego łuku pełnego, którego wewnętrzne pole wypełniają okrągłe medaliony wypełnione ornamentem roślinnym. Poziome podziały wyznaczają gzymsy biegnące pod oknami I piętra, zdwojony profilowany gzyms pomiędzy I i II piętrem wąski gzyms pod prostokątnymi oknami poddasza oraz wydatny okap dachu.

Obiekt jest dostępny z zewnątrz.

Oprac. Patrycja Podgarbi, OT NID w Łodzi, 01-04-2020 r.