Historia

Pod koniec lat 20. XIX w. teren przy ulicy Piotrkowskiej opatrzony numerem 124 (obecnie Piotrkowska 63) przejął tkacz pochodzący z Czech, Florian Rupprecht. W 1836 r. sprzedał nieruchomość Franciszkowi Schindlerowi, który na zakupionym terenie wybudował drewniany dom. W 1854 r. posesja sprzedana została Leopoldowi Hentschelowi. Później, w 1859 r. nieruchomość zakupił Karol Kretschmer, który wybudował na jej terenie murowany dom piętrowy. W II poł. lat 90. XIX w. nieruchomość stała się własnością Pauliny i Bernarda Eisnerów.

Opis

Piętrowa narożna kamienica zajmuje prostokątną działkę u zbiegu ulic Piotrkowskiej i 6 Sierpnia, w zachodniej pierzei ulicy Piotrkowskiej. Przylegająca do budynku frontowego oficyna północna sięga w głąb działki w kierunku zachodnim. Reprezentacyjną elewację wschodnią charakteryzuje symetria i zastosowanie delikatnych płytkich detali architektonicznych i sztukatorskich. Wyraźne podziały horyzontalne wyznacza płytki uskokowy gzyms nad otworami drzwiowymi i witrynami parteru. Ponad nim biegnie szeroki, płaski fryz z arabeskową plecionką roślinną. Poziomy akcent stanowi fryz pod schodkowym gzymsem koronującym złożony z gęsto ustawionych kostek. Nad prostokątnymi otworami okiennymi piętra znajdują się proste, profilowane naczółki wsparte na parach niewielkich konsoli. Na naczółkach umieszczone zostały wąskie leżące konsole zwojami skierowane w kierunku środka, ponad którymi znajdują się niewielkie okrągłe otwory okienne poddasza okolone profilowanymi opaskami. Pionowe podziały widoczne są w jednoosiowym płytkim ryzalicie i sześciu osiach okiennych usytuowanych po trzy w skrzydłach bocznych. Ryzalit wieńczy trójkątne zadaszenie z niewielkim okulusem usytuowanym w centralnej części. Okno balkonowe znajdujące się w ryzalicie na I piętrze flankują wąskie pilastry o trzonach z profilowanymi brzegami, zwieńczone kapitelami jońskimi. Pilastry wspierają szerokie płaskie belkowanie unoszące spłaszczony trójkątny naczółek. Trójkątnie zwieńczona, czteroosiowa elewacja południowa posiada analogiczne do opisanych powyżej dekoracje. Ponad oknami I piętra usytuowane zostały cztery niewielkie, półokrągło zakończone otwory okienne oddzielone profilowanymi pilastrami o uskokowych kapitelach. Narożna część parteru pozostaje niezabudowana i wspierają ją trzy kolumny o gładko otynkowanych trzonach z prostymi, płaskimi kapitelami.

Obiekt jest dostępny z zewnątrz.

Oprac. Patrycja Podgarbi, OT NID w Łodzi, 17-04-2020 r.