Historia obiektu

Dzwonnica wybudowana została wraz z cerkwią staraniem ks. proboszcza Teodozego Lechyckiego w 1889 r. Jej fundatorami byli Józefa i Zdzisław Zamojscy – właściciele pałacu i majątku w Wysocku. Remontowana była w 1980 r. oraz 2012 r.

Opis obiektu

Dzwonnica usytuowana została w niedalekiej odległości od prezbiterium cerkwi,  w pn.- wsch. części założenia otoczonego współczesnym ogrodzeniem.

Dzwonnica murowana jest z cegły i otynkowana, dwukondygnacjowa, na niskim cokole. Dolna kondygnacja założona na planie kwadratu, górna na planie ośmioboku. Kondygnacje rozdzielone zostały wąskim dachem okapowym. Ściany boczne ujęte pilastrami w narożach i rozczłonkowane płytkimi ryzalitami z arkadą i frontonem w zwieńczeniu. W zachodniej ścianie znajduje się otwór wejściowy. W górnej, ośmiobocznej  kondygnacji rozczłonkowanej arkadami wprowadzono cztery okna na przemian z czterema blendami. Dach ostrosłupowy, ośmiopołaciowy zwieńczony jest banią z krzyżem na osi i pokryty blachą. We wnętrzu dzwonnicy schody drewniane, dwubiegowe, łamane, prowadzące na drugą kondygnację. Dzwony z końca XIX w. zawieszone są na niezależnej metalowej konstrukcji.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Obiekt dostępny z zewnątrz przez cały rok, możliwość zwiedzania wnętrza po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

Autor noty: opr. Jadwiga Stęchły, OT NID w Rzeszowie, 18-01-2017 r.