Historia

Park przy kasynie powstał w latach 1932-33 i nosił miano Parku Sanatoryjnego miasta Otwocka. Zaprojektowany został w stylu modernizmu geometryzującego przez Stanisława Zadora Życieńskiego (1886-1935). Główne wejścia  z prawdopodobnie reprezentacyjnymi klombami zlokalizowane były w narożnikach przy ul. gen. J. Filipowicza i J. Poniatowskiego oraz J. Poniatowskiego i K. Puławskiego. Aleje o płynnej linii wysadzane klonami srebrzystymi prowadziły do części centralnej parku, która usytuowana była na osi głównej budynku kasyna. Część centralna (forum parkowe) zamykały z jednej strony - ściana kasyna, z drugiej zaś - półkoliście uformowane nasadzenia daglezji żywotnika. Symetrycznie po obu stronach forum odchodziły aleje prowadzące w głąb parku a ich wejścia zasygnalizowane były nasadzeniami drzew i krzewów iglastych. W części centralnej istniał ozdobny basen o betonowej konstrukcji o wymiarach 18 x 31 m. Przed II wojną światową na osi budynku usytuowany był pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz drewniana muszla koncertowa dla orkiestry. Po wojnie, od strony ulicy gen. Juliana Filipowicza ustawiono pamiątkowa płytę poświęconą pamięci żołnierzy polskich i radzieckich poległych w czasie wojny. W 1974 r. miała miejsce przebudowa parku podczas której przeorganizowano komunikację (sieć dróg została maksymalnie uproszczona, a powierzchnia ich znacznie zmniejszona) oraz ilość wejść na jego teren.

Opis

Park miejski w Otwocku o powierzchni 8,1 ha otaczający budynek dawnego kasyna ograniczony jest ulicami: Józefa Poniatowskiego (od północy), Kazimierza Puławskiego (od wschodu), Michała Elwiro Andriollego (od południa) oraz gen. Juliana Filipowicza (od zachodu). Na jego terenie zlokalizowany jest budynek kasyna (pełniący obecnie funkcję Liceum Ogólnokształcącego) będący największą inwestycją przedwojennego Otwocka. Zlokalizowany jest on od ulicy gen. Juliana Filipowicza i stanowi kulminację osi głównej założenia parkowego. W kierunku ulicy oddalonej o ok. 40 m  zwrócony jest głównym portykiem wejściowym, w kierunku parku tarasem i loggiami. 

Kompozycja parku oparta jest o układ dwóch prostopadłych osi. Główna oś kompozycji przebiega przez plac centralny i budynek kasyna. Druga z osi związana jest z układem dróg wychodzących z placu i podkreślona jest dwoma placykami. Osie te stanowią osnowę geometrycznej konstrukcji placu centralnego.  W kontraście do placu pozostała część parku ma charakter naturalistyczny  ze swobodnie kształtowanym  przebiegiem dróg i wnętrzami. Całość kompozycji spina prowadzona łagodnymi łukami obwodnica parkowa.

Obiekt ogólnodostępny. 

Oprac. Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 02.01.2019 r.