To jest import artystyczny i jedna z najwcześniejszych, zachowanych tego typu realizacji. O istotnych walorach artystycznych świadczy addycyjna kompozycja całego zespołu kościoła ewangelickiego w Bystrzycy Kłodzkiej, stanowiącego tworzącego pn.-wsch. pierzeję Małego Rynku.

Historia

Po 1742 r. nabożeństwa ewangelickie były odprawiane w Bystrzycy Kłodzkiej najpierw w sali ratusza. Do 1810 r. szkoła ewangelicka działała w domu rynkowym. Ewangelickie kościół i szkoła zostały zbudowane za poparciem króla i na jego koszt, według projektu inspektora budowlanego Friedricha przedstawionego Karlowi Friedrichowi Schinklowi. Z kolei ten architekt wykonał projekt zamienny całego komponowanego zespołu budynków, obejmujący też wieżę z obwarowań miejskich. Budynek szkoły reprezentuje styl neoklasycystyczny łączony ze stylem arkadowym i neorenesansem florenckim (boniowanie). W latach 1821-8123 wybudowano kościół ewangelicki w Bystrzycy Kłodzkiej, w tym samym czasie także szkołę przy Małym Rynku, drugim placu miejskim. W 1964 r. kościół i szkoła zostały przebudowane wewnątrz, połączone i przystosowane do celów wystawienniczych. W 1978 r. wzniesiono nową część budynku miedzy kościołem i szkołą.

Opis

Komponowany zespół kościoła ewangelickiego wzniesiony jest w pn.-wsch. pierzei Małego Rynku w układzie szeregowym. Składa się z kościoła i szkoły, także murowanej z cegły, tynkowanej, ustawionej szczytowo względem placu. Pierwotnie pomiędzy kościołem i szkołą stał mur kurtynowy z bramą. Szkoła jest zbudowana na planie kwadratu, dwutraktowa, dwukondygnacjowa, nakryta dachem dwuspadowym. Elewacje są dzielone gzymsami, elewacje frontowa i tylna zwieńczone trójkątnymi szczytami.

Zabytek dostępny przez cały rok.

oprac. Iwona Rybka-Ceglecka, OT NID we Wrocławiu, 3-12-2015 r.