Jej wartość podnosi fakt, że stanowi element zespołu dwuwieżowej cerkwi pounickiej pw. Zaśnięcia NMP.

Historia

Pierwszą cerkiew prawosławną w Boćkach ufundował ok. 1517 r. właściciel wsi Iwan Sapieha, wojewoda podlaski, który później został w niej pochowany. Nie jest znana dokładna data przejścia parafii na unię brzeską. Prawdopodobnie stało się to na przełomie XVI i XVII wieku. Pierwszą murowaną świątynię wzniósł w latach 1819-1824 Jan Alojzy hr. Potocki, właściciel Bociek. W tym samym czasie obok cerkwi zbudowano obecną murowaną dzwonnicę. W 1839 r. parafia przyjęła wyznanie prawosławne. Dzwonnica przetrwała bez poważniejszych uszkodzeń obie wojny, jednak w latach 50. XX w. popadła w ruinę z powodu braku bieżących remontów. Odrestaurowano ją w 1963 roku. Ostatni remont przeszła w 2014 roku.

Opis

Dzwonnica położona w centrum wsi, po pd. stronie rynku, przy zach. elewacji cerkwi parafialnej. Włączona w pierzeję kamiennego muru otaczającego cmentarz przycerkiewny. Klasycystyczna.

Na rzucie kwadratu, dwukondygnacyjna, podpiwniczona, nakryta namiotowym dachem zwieńczonym kopułką. Murowana z kamienia i cegły, tynkowana, kryta dachówką. Elewacje obiega kamienny cokół. Narożniki są opięte szerokimi lizenami, ściany przeprute półkolistymi otworami głosowymi. Schody poprzedzające wejście w ścianie pd. osłonięte drewnianym trójspadowym daszkiem na słupach. Wnętrze piwnicy sklepione kolebkowo, nad pierwszą kondygnacją drewniany strop, w drugiej kondygnacji drewniana konstrukcja do zawieszenia dzwonów i otarta więźba dachowa. Wyposażenie: dzwony z 1953 roku.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Aneta Kułak, OT NID w Białymstoku,19-11-2015 r.