Historia

Obecna cerkiew zbudowana została z inicjatywy i fundacji Erazma Łobaczewskiego w 1836 r., prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej, wzmiankowanej w 1761 r. Opiekę nad cerkwią sprawował później miejscowy dziedzic Franciszek Truskolaski. W 1926 r. cerkiew została gruntownie odnowiona, remontowi poddano m.in. kopułę wieży. Od 1928 r. do wybuchu II wojny światowej opiekunem cerkwi był Baron Adam Gubrynowicz. Od zakończenia wojny do 1956 r. cerkiew stała nieużytkowana, po czym została przekazana parafii prawosławnej i funkcjonuje jako cerkiew filialna.

Opis

Cerkiew położona jest w środkowej części miejscowości, przy głównej drodze z pn. na pd., obecnej ul. Piłsudskiego., na terenie płaskim, frontem zwrócona w kierunku pn.-zach.

Cerkiew wybudowana została na rzucie prostokąta, zakończonego półkolistą, spłaszczoną apsydą, wyodrębnioną we wnętrzu kulisowymi pilastrami, od pn. z prostokątną zakrystią a od wsch. niewielkim, prostokątnym przedsionkiem. Zwarty, prostopadłościenny korpus przekryty został dachem dwuspadowym z wieżyczką na sygnaturkę z cebulastym hełmem, przechodzącym w sferyczny nad apsydą, niską zakrystię przekryto dachem trzyspadowym. Dominantę bryły stanowi poprzedzająca korpus świątyni wieża, złożona z prostopadłościennej, dość masywnej części dolnej zakończonej od góry dachem namiotowym, na którą nasadzono mniejszą, będąca podstawą dla zwieńczenia w postaci hełmu cebulastego. Cerkiew wymurowano z kamienia polnego, z niewielkim udziałem cegły, górna część wieży z drewna w konstrukcji słupowo - ramowej. Elewacje korpusu pozbawione są dekoracji architektonicznej, nietynkowane, z oknami zakończonymi półkoliście, zwieńczone gzymsem podokapowym. Elewacja frontowa jest jednoosiowa, symetryczna, z wejściem zaakcentowanym prostym, zakończonym łukiem odcinkowym, obramieniem.

Obiekt dostępny dla zwiedzających.

Oprac. Barbara Potera, OT NID w Rzeszowie, 20-07-2015 r.