Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kamienica - Zabytek.pl

Adres
Wrocław, Kurzy Targ 4

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. Wrocław, gm. Wrocław

Dom przy ul.Kurzy Targ 4 jest uznawany za jeden z najlepiej zachowanych we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku przykładów renesansowych domów mieszczańskich.

Historia

Dom przy ul. Kurzy Targ 4 wzniesiony został w 2. poł. XIV w. i w 1424 r. powiększony. Z tego okresu zachowane są dwukondygnacyjne piwnice. W 1554 r. z wykorzystaniem starszych murów kamienica została wzniesiona w zachowanych do dzisiaj, renesansowych formach. Prace – podobnie jak przy innych renesansowych domach mieszczańskich we Wrocławiu – prowadzili budowniczowie strzech łużyckich.

W kolejnych wiekach dom był nieznacznie modernizowany. Przed 1893 r. w obrębie wewnętrznego dziedzińca wprowadzono galerię łączącą dom frontowy z oficyną tylną oraz żeliwne, kręte schody prowadzące na piętro.

Od około 1360 r. (?) do 1951 r. dom należał do rodzin aptekarskich i mieścił aptekę.

W okresie powojennym, od 1982 r. kamienica była remontowana. W latach 1982-1991 prowadzone były prace badawcze (architektoniczne) oraz remontowo-konserwatorskie o charakterze zabezpieczającym. Po 1991 r., kiedy Akademia Medyczna we Wrocławiu stała się właścicielem budynku, kontynuowano prace remontowe do 2006 r.: m.in. wówczas wykonano nowy dach oraz przeprowadzono renowację drewnianych stropów.

W latach 2009-2011 r. przeprowadzono ostatnią fazę wieloletniego procesu remontu budynku. W listopadzie 2011 r. w renesansowej kamienicy otwarto placówkę muzealną - Muzeum Farmacji – tzw. „Dom Śląskiego Aptekarza”.

Opis

Dom przy ul. Kurzy Targ 4 mieszczący w przeszłości aptekę to budowla murowana z cegły, tynkowana, usytuowana szczytowo w północnej pierzei ul. Kurzy Targ, IV-kondygnacyjna z II-kondygnacyjnym poddaszem, nakryta 2-spadowym dachem. Budynek posiada wewnętrzny dziedziniec utworzony pomiędzy domem głównym, łącznikiem i oficyną tylną; wnętrza parteru budynku głównego są 2-traktowe, a powyżej 3-traktowe. Zachowany jest kompletny, renesansowy kamieniarski wystrój trójosiowej fasady – jej ramową dekorację stanowią kamienne gzymsy podokienne i nadokienne, tryglifowe pasy gzymsowe łączące profilowane obramienia okienne oraz w poziomie przyziemia i w narożach fasady – kanelowane pilastry. Ponad oknami I pietra, na osi fasady, w XVIII w. osadzono na fasadzie tablicę z godłem i inskrypcją. Szczyt ujęty jest dekoracyjnymi wolutami, dzielony lizenami i gzymsami. Obramienia okienne oraz inne elementy kamieniarki renesansowej zachowane są również w elewacjach wewnętrznego dziedzińca.

We wnętrzach dobrze zachowane są elementy renesansowego wystroju z ok. poł. XVI w. – zespół stropów kasetonowych oraz unikalny zespół rzeźbiarski składający się z czterech par kolumn międzyokiennych na parterze oraz na I i II piętrze.

Zabytek dostępny.

oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 11-01-2018 r.

Rodzaj: kamienica

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.112036, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.184791