kamienica - Zabytek.pl
Adres
Wrocław, Kurzy Targ 4
Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. Wrocław, gm. Wrocław
Historia
Dom przy ul. Kurzy Targ 4 wzniesiony został w 2. poł. XIV w. i w 1424 r. powiększony. Z tego okresu zachowane są dwukondygnacyjne piwnice. W 1554 r. z wykorzystaniem starszych murów kamienica została wzniesiona w zachowanych do dzisiaj, renesansowych formach. Prace – podobnie jak przy innych renesansowych domach mieszczańskich we Wrocławiu – prowadzili budowniczowie strzech łużyckich.
W kolejnych wiekach dom był nieznacznie modernizowany. Przed 1893 r. w obrębie wewnętrznego dziedzińca wprowadzono galerię łączącą dom frontowy z oficyną tylną oraz żeliwne, kręte schody prowadzące na piętro.
Od około 1360 r. (?) do 1951 r. dom należał do rodzin aptekarskich i mieścił aptekę.
W okresie powojennym, od 1982 r. kamienica była remontowana. W latach 1982-1991 prowadzone były prace badawcze (architektoniczne) oraz remontowo-konserwatorskie o charakterze zabezpieczającym. Po 1991 r., kiedy Akademia Medyczna we Wrocławiu stała się właścicielem budynku, kontynuowano prace remontowe do 2006 r.: m.in. wówczas wykonano nowy dach oraz przeprowadzono renowację drewnianych stropów.
W latach 2009-2011 r. przeprowadzono ostatnią fazę wieloletniego procesu remontu budynku. W listopadzie 2011 r. w renesansowej kamienicy otwarto placówkę muzealną - Muzeum Farmacji – tzw. „Dom Śląskiego Aptekarza”.
Opis
Dom przy ul. Kurzy Targ 4 mieszczący w przeszłości aptekę to budowla murowana z cegły, tynkowana, usytuowana szczytowo w północnej pierzei ul. Kurzy Targ, IV-kondygnacyjna z II-kondygnacyjnym poddaszem, nakryta 2-spadowym dachem. Budynek posiada wewnętrzny dziedziniec utworzony pomiędzy domem głównym, łącznikiem i oficyną tylną; wnętrza parteru budynku głównego są 2-traktowe, a powyżej 3-traktowe. Zachowany jest kompletny, renesansowy kamieniarski wystrój trójosiowej fasady – jej ramową dekorację stanowią kamienne gzymsy podokienne i nadokienne, tryglifowe pasy gzymsowe łączące profilowane obramienia okienne oraz w poziomie przyziemia i w narożach fasady – kanelowane pilastry. Ponad oknami I pietra, na osi fasady, w XVIII w. osadzono na fasadzie tablicę z godłem i inskrypcją. Szczyt ujęty jest dekoracyjnymi wolutami, dzielony lizenami i gzymsami. Obramienia okienne oraz inne elementy kamieniarki renesansowej zachowane są również w elewacjach wewnętrznego dziedzińca.
We wnętrzach dobrze zachowane są elementy renesansowego wystroju z ok. poł. XVI w. – zespół stropów kasetonowych oraz unikalny zespół rzeźbiarski składający się z czterech par kolumn międzyokiennych na parterze oraz na I i II piętrze.
Zabytek dostępny.
oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 11-01-2018 r.
Rodzaj: kamienica
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.112036, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.184791