Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

dworek Koryznówka - Zabytek.pl

dworek Koryznówka


dwór XIX w. Stary Wiśnicz

Adres
Stary Wiśnicz, 278

Lokalizacja
woj. małopolskie, pow. bocheński, gm. Nowy Wiśnicz - obszar wiejski

Koryznówka to zwyczajowa nazwa niewielkiego, drewnianego domu mieszczącego się między zamkiem a zakładem karnym, w którym mieści się Muzeum Pamiątek po Janie Matejce.

Obok muzeum przy ul. Floriańskiej w Krakowie i dworze w Krzesławicach jest to trzecie muzeum w Polsce poświęcone malarzowi. Koryznówka” jest typowym przykładem XIX-wiecznego letniego domu, w modnej formie podmiejskiego dworku. Prócz walorów architektonicznych i estetycznych, jego wartość historyczną podnosi udokumentowany związek obiektu z Janem Matejką.

Historia

Został zbudowany w latach 60. XIX w. jako dom letniskowy Leonarda Serafińskiego, prawnika i zarządca dóbr wiśnickich, szwagra żony Jana Matejki. Artysta przyjeżdżał do Wiśnicza, rysował architekturę miasteczka, zamek, portretował rodzinę i przyjaciół. Dom, i wyposażenie zachowały się w niezmienionym stanie. W latach 50. XX w. rodzina Serafińskich zaczęła udostępniać dom zwiedzającym. W latach 1975-1980 przeprowadzono gruntowny remont dworku oraz jego wyposażenia i od 1981 r. dzięki staraniom właścicieli, utworzono w nim muzeum. Możemy oglądać w nim XVIII-XIX-wieczne meble, obrazy, szkice i różne przedmioty będące pamiątką pobytów Jana Matejki na wiśnickiej ziemi. Do zwiedzania przeznaczona jest część budynku z salonikiem oraz gabinetem Stanisławy Serafińskiej, autorki pamiętnika poświęconego artyście. W 1985 r. na mocy porozumienia z Wydziałem Kultury UW w Tarnowie Koryznówka stała się oddziałem Muzeum Okręgowego. Jej kierownikiem jest Maria Serafińska-Domańska. Dworek jest jednym z zabytków na II trasie (Region Nadwiślański) Szlaku Architektury drewnianej.

Opis

Dworek konstrukcji zrębowej, parterowy, dwutraktowy z gankiem, pokryty czterospadowym dachem krytym gontem i szalunkiem na fasadzie. Układ wnętrz jest dwutraktowy: frontowy trakt mieści pokoje przeznaczone do zwiedzania, część od strony ogrodu pełni rolę prywatnego mieszkania gospodarzy. Na prawo od wejścia mieści się salonik, urządzony meblami z połowy XIX w. Po drugiej stronie sieni znajduje się gabinet Stanisławy Serafińskiej, autorki wspomnień o malarzu. W ogrodzie popiersie Jana Matejki oraz tablica upamiętniająca rotmistrza Witolda Pileckiego, ukrywającego się tutaj po ucieczce z obozu Auschwitz.

Obiekt dostępny od wtorku do soboty w godzinach 10.00–14.00, w niedziele 11.00–15.00. Duże zorganizowane grupy mogą zwiedzać muzeum po wcześniejszej rezerwacji.

Oprac. Roman Marcinek, OT NID w Krakowie, 14 III 2016 r.

Rodzaj: dwór

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_12_BK.198910, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_12_BK.356157