Należy do jednego z największych tego typu obiektów na Mazowszu. Całość obiektu, licząc po zewnętrznej granicy fos i wałów, sięga 2 ha.

Na zachód od grodziska, na skarpie narwiańskiej, znajduje się wzgórze Św. Wawrzyńca z pozostałościami osady z XI-XII w. o powierzchni około 1 ha (stanowisko Stara Łomża 2).

Ochrona konserwatorska

Osada podlega ochronie konserwatorskiej na podstawie wpisu do rejestru zabytków województwa białostockiego z dnia 2 listopada 1972 r., obecny nr rej. C-88.

Historia i wyniki badań archeologicznych

Archeologiczne badania wykopaliskowe podjęto w ograniczonym zakresie w latach osiemdziesiątych. Nie natrafiono na wczesnośredniowieczną świątynię, której istnienie podejrzewano, ale na ślady osadnictwa z XI-XII w. i wielowarstwowe cmentarzysko użytkowane od średniowiecza po wiek XVIII oraz fundamenty kościoła z XV w.

W trakcie ponownych badań, prowadzonych w 2000 i 2003 r. pozyskano szereg zabytków ruchomych z wyposażenia zmarłych: obrączki, szklane paciorki, sprzączki, guziki i dewocjonalia (paciorki różańców, medalik, krzyżyki), a także szczątki jedwabnej szaty przetykanej złotą nicią. Najliczniejszą grupę stanowią monety polskie, krzyżackie i szwedzkie, których znaleziono ok. 600.

Pozostałe stanowiska kompleksu osadniczego

Kolejne osady znajdowały się u podnóża grodziska od strony zachodniej i południowo-zachodniej w obniżeniu, ograniczającym cypel z grodziskiem. Kolejną zarejestrowano na cyplu wysoczyzny sąsiadującym z grodziskiem od wschodu.

Oprac. Agnieszka Oniszczuk, NID