Historia

Barokowy pałac wzniesiony został w 1744 r. dla Hioba Heinricha von Rothkircha, w miejscu dworu nawodnego z końca XVI w., który spłonął w 1739 roku. Reliktem dworu wystawionego dla Simona von Haniwaldta pozostają piwnice oraz sklepiona sień i pomieszczenia w przyziemiu obecnej budowli. Po barokowej przebudowie pałac był II-kondygnacyjną, zwartą budowlą, krytą dachem mansardowym z lukarnami oraz elewacjami ożywionymi podziałem ramowym. Fasadę zdobił portal i umieszczony ponad nim trójkątny tympanon wieńczący II-kondygnację. W latach 90. XVIII w. rezydencję przebudowano dla Rudolfa Hildebrandta von Rothkircha, urządzając w duchu klasycyzmu tzw. „Pokój Błękitny” ozdobiony malowidłami z przedstawieniem idyllicznych pejzaży oraz „Salę Bogów” z freskami wyobrażającymi m.in. Apolla, Wenus i Merkurego (pomieszczenia obecnie niezachowane). W l. 1894-1895 przebudowano dach budynku oraz wystawiono neobarokowe facjaty i lukarny; w 1935 r. zmodernizowano wnętrza pałacu.

Po 1945 r. siedziba Państwowego Gospodarstwa Rolnego; od 1998 r. rolniczej spółki Hedro-Farms Polska sp. z o.o. Pałac remontowany w latach 1985-1988 i w 1998 r.

Opis

Pałac posadowiony w południowo-zachodniej części wsi, w obrębie założenia folwarcznego z niewielkim zadrzewieniem parkowym, które założono w końcu XIX w. i rozszerzono w 1930 r.

Murowany, tynkowany, częściowo podpiwniczony, dwukondygnacyjny, wzniesiony na rzucie prostokąta, nakryty został dachem mansardowym z neobarokowymi lukarnami o wolutowych spływach (lata 1894-1895). Przyziemie i naroża budowli boniowane, elewacje opasane międzykondygnacyjnym pasem gzymsowym oraz profilowanym gzymsem wieńczącym. Na osi symetrii fasady i elewacji tylnej otwory drzwiowe ujęte kanelowanymi pilastrami toskańskimi w wielkim porządku, dźwigającymi imposty. Ponad nimi w partii dachu facjaty przypominajace kształtem II-kondygnacyjne, trójkątne szczyty, dekorowane kamiennymi sterczynkami i zwieńczone odcinkowymi naczółkami. Otwory drzwiowe ujęte portalami; ponad portalem w fasadzie kartusze herbowe rodów von Rothkirch i von Heugel oraz data „1744“. Otwory okienne prostokątne, w obrebie II kondygnacji w uszakowych obramienach. Wnętrze pałacu dwutraktowe, z sienią na osi przekrytą sklepieniem krzyżowym, wspartym na czterech przyściennych filarach. W pomieszczeniach piwnic sklepienia kolebkowe z lunetami; część pomieszczeń przyziemia sklepiona kolebami.

Zabytek niedostępny, siedziba spółki rolniczej.

Oprac. Beata Sebzda, OT NID we Wrocławiu, 01.07.2015 r.