Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół filialny pw. św.św. Piotra i Pawła - Zabytek.pl

kościół filialny pw. św.św. Piotra i Pawła


kościół 1419 r. Paździorno

Adres
Paździorno, 29

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. średzki, gm. Kostomłoty

Kościół w Paździornie jest wielofazową świątynią wiejską, z bogatym wystrojem wnętrza oraz zespołem renesansowych, manierystycznych i barokowych płyt nagrobnych i epitafiów.

Historia

Pierwsza wzmianka o istnieniu parafii w Paździornie pochodzi z 1329 roku. Kościół użytkowany w XVI w. przez ewangelików, rekatolicyzowano przed rokiem 1653. W 1666 r. świątynię opisywano jako murowaną, z niekonsekrowanym ołtarzem zaopatrzonym w portatyle. W 1795 r. przy kościele istniał dom parafialny i szkoła.

Obecna świątynia wzniesiona została ok. 1750 r. na fundamentach kościoła średniowiecznego z ok. 1419 roku. W 1813 r. przedłużono prezbiterium w kierunku wschodnim. W 1880 r. kościół poddano gruntownej przebudowie, nadając mu cechy neogotyckie, z elementami stylu arkadkowego (Rundbogenstil). Nadbudowano wieżę o jedną kondygnację, wzniesiono przy niej dwa aneksy i spięto gzymsami; otwory okienne zamknięto łukami pełnymi i obwiedziono opaskami; wybudowano klatkę schodową prowadzącą do krypty pod kaplicą północną. W 1926 r. przeprowadzono remont dachu wykonany przez A. Ruppelta.

W 1974 r. odmalowano wnętrze kościoła, w 1980 r. otynkowano ściany zewnętrzne. Świątynia jest obecnie kościołem filialnym parafii pw. św. Katarzyny w Piotrowicach.

Opis

Kościół usytuowany we wschodniej części wsi, na wzniesieniu, otoczony cmentarzem z częściowo zachowanym murem kamiennym oraz neobarokową, kutą bramką z ok. 1890 roku. Świątynia orientowana, murowana, tynkowana. Jednonawowa, założona na planie prostokąta z wydzielonym niższym i węższym prezbiterium oraz wieżą od zachodu z dwoma przylegającymi aneksami; przy prezbiterium dostawione od północy i południa dwie kaplice na planie wydłużonych prostokątów. Pomiędzy prezbiterium i kaplicą pn. przybudówka na planie wycinka koła, mieszcząca klatkę schodową prowadzącą do krypty grobowej pod kaplicą. Od północy do nawy przylega prostokątne pomieszczenie zakrystii. Bryła kościoła rozczłonkowana, kryta ceramicznymi dachami dwuspadowymi; nad kaplica pd. dach naczółkowy; nad zakrystią jednospadowy. Wieża pięciokondygnacyjna, z hełmem o kształcie graniastosłupa ozdobionym czterema sterczynami przypominającymi obeliski; hełm zwieńczony kulą, krzyżem i chorągiewką z datami „1880 // 1890”. Naroża wieży ujęte lizenami; w przyziemiu zdwojonymi, ze sterczynami; ponad IV kondygnacją gzyms arkadkowy. Prezbiterium i nawa przekryte stropami z fasetą, kaplice – sklepieniami krzyżowymi, zakrystia stropem. W wyposażeniu kościoła: ołtarz główny, ołtarz boczny pw. NM Panny, ambona, witraże i polichromia wnętrza z ok. 1880-90; barokowy ołtarz boczny pw. św. Barbary z 1713 r.; renesansowa chrzcielnica z fundacji Hansa von Biedau z 3 ćw. XVI w.; barokowa, polichromowana empora organowa z ok. 1760 roku. Ponadto we wnętrzu i na elewacjach zachowany zespół renesansowych, manierystycznych i barokowych, figuralnych płyt nagrobnych oraz epitafiów inskrypcyjno-heraldycznych m.in. Caspara Leopolda Eduarda von Biedau auf Pohlsdorf und Wolfsdorf (†1695), Barbary von Biedau z domu von Schindel (†1596), Hansa von Biedau (†1579), Barbary von Seidlitz (ok. 1600), Caspara von Seidlitz (†1580), Waltena von Seidlitz (†1567), Hedwigi von Schindel z domu von Schirn (†1564), Dorothei von Seidlitz (†1577).

Zabytek dostępny.

Oprac. Beata Sebzda, OT NID we Wrocławiu, 23.05.2017 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: neogotycki

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.127925, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.98982