Historia

Królewskie miasto Mikstat, pierwotnie położone na terenie dzisiejszej wsi Komorowo, uzyskało prawa miejskie w 1366 roku. W 1391 r. kompletnie spalone w wyniku pożaru miasto przeniesiono na grunty położone między wsią Komorowo a Przygodziczkami. W roku 1479 miasto ponownie uległo całkowitemu zniszczeniu i zostało odbudowane w innym, obecnym miejscu. Ponowny akt lokacyjny dla Mikstatu wydał w 1528 król Zygmunt Stary. Pierwotny kościół pw. Świętej Trójcy wzniesiony równocześnie z pierwszą lokacją miasta był świątynią filialną pobliskiej parafii w Kotłowie. Wezwanie to zostało zachowane dla nowego kościoła wzniesionego w przeniesionym mieście. Wizytacja kościoła przeprowadzona w 1638 r. opisuje go jako budowlę drewnianą wyposażoną w dwa ołtarze. Efektywnie remontowany na przestrzeni wieków, kościół przetrwał do 1915 roku, kiedy to podjęto decyzje o jego rozbiórce i wzniesieniu na jego miejscu nowej, murowanej świątyni. Zbudowana ona została już w 1916 r. pod kierunkiem budowniczego Franciszka Rozkosznego z Kępna, wg projektu arch. Mariana Andrzejewskiego z Poznania, staraniem proboszcza, ks. Franciszka Ruszczyńskiego. Kościół konsekrował w 1918 r. kardynał Edmund Dalbor.

Opis

Kościół pw. Świętej Trójcy w Mikstacie położony jest we wsch. części miasta. Jest świątynią murowaną z cegły, orientowaną. Do trójnawowego korpusu głównego od wschodu przylega zamknięte półkolistą absydą prezbiterium, od zach. - wysoka wieża z kruchtą w przyziemiu, zwieńczona blaszanym hełmem z latarnią i krzyżem. Wejście do kruchty obramowane jest ozdobnym portalem z rzeźbami aniołów flankowanym kolumnami. Wnętrze kościoła rozdzielone jest arkadami na trzy nawy, których sklepienia oraz łuki arkad zdobione są bogatą polichromią i dekoracjami sztukatorskimi. Od zach. zamyka je murowany chór muzyczny z prospektem organowym wsparty na trzech arkadach. Do wyposażenia wnętrza, w głównej mierze neobarokowego, należą ołtarz główny z płaskorzeźbami przedstawiającymi Trójcę Świętą pośrodku, Zwiastowanie Archanioła Gabriela po lewej stronie i walkę Archanioła Michała ze smokiem po prawej, a także ołtarze boczne św. Agaty i Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus, ambona z baldachimem oraz stacje Drogi Krzyżowej.

Na cmentarzu przykościelnym wznosi się dziewiętnastowieczny drewniany krzyż wykonany przez uznanego wielkopolskiego ludowego rzeźbiarza Pawła Brylińskiego z rzeźbami Matki Boskiej oraz świętych Jana, Marii Magdaleny i Weroniki, a także pelikana karmiącego swoje dzieci na szczycie.

Kościół dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Tomasz Łuczak, OT NID Poznań, 18-04-2017 r.