Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

willa Józefa Richtera - Zabytek.pl

willa Józefa Richtera


willa pocz. XX w. Łódź

Adres
Łódź, Ks. Harcmistrza Ignacego Skorupki 10/12

Lokalizacja
woj. łódzkie, pow. Łódź, gm. Łódź

Stojący w otoczeniu parkowym budynek zachował pierwotny wygląd zewnętrzny oraz znaczną część wyposażenia wnętrz.

Proste i eleganckie elementy wystroju elewacji i wnętrz, wykonane w oparciu o projekty znanych twórców i z użyciem szlachetnych materiałów, stanowią przykład miejskiej willi fabrykanckiej z końca XIX w. We wnętrzach zachowały się: stolarka drzwiowa i okienna, posadzki, schody, boazerie, szafy ścienne i lustra. Na uwagę zasługują także dekoracje sztukatorskie i elementy dekoracji snycerskich. Na zewnątrz, oprócz dekoracji sztukatorskich zachowały się kraty w oknach suteren i niektórych oknach parteru i ozdobne lampy- latarnie przy wejściu głównym.

Historia

Znajdująca się w archiwum kopia projektu pochodzi z 1898 r. i sygnowana jest przez Piotra Brukalskiego, jednak willę zaprojektował wiedeński architekt Karl Seidl, znany w Łodzi z prac wykonanych dla rodziny Kindermanów (pałace przy ul. Piotrkowskiej 139 i 151). Budynek powstał w latach 1898-1899 i do śmierci jego właściciela pełnił funkcję rezydencji przemysłowca. Od 1933 r. willę wynajmowano wojewodzie łódzkiemu Aleksandrowi Hauke- Nowakowi. W 1936 r. rezydencja została sprzedana przez spadkobierców J. Richtera rodzinie Biedermannów i do końca II wojny światowej była siedzibą tej rodziny. Po wojnie, w 1945 r., budynek przeszedł na własność Skarbu Państwa i został oddany do użytkowania Związkowi Harcerstwa Polskiego i Związkowi Młodzieży Polskiej. Później pełnił funkcję Państwowego Domu Dziecka. Od 1976 r. przekształcono go w Pałac Ślubów dla dzielnicy Łódź- Polesie, a od 1993 r. przekazano Politechnice Łódzkiej. Pierwsze ważne prace konserwatorskie i adaptacyjne przeprowadzono w latach 1996-1998, dalsze w 2003 r.

Opis

Piętrowy budynek willi usytuowany jest w południowej części centrum Łodzi, w południowej pierzei ulicy Skorupki, nieco od niej odsunięty. Od strony wschodniej sąsiaduje z okazałą willą Reinholda Richtera (brata Józefa). Obie wille otacza Park im. bpa Klepacza. Rezydencja posadowiona została na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu, z ryzalitami na osiach elewacji. Budynek jest podpiwniczony i posiada wysokie, użytkowe poddasze. Korpus przykryto czterospadowym, spłaszczonym dachem pokrytym ceramiczną dachówką. Wejście główne umieszczono od północy. Regularna bryła budynku stoi na wysokim, boniowanym rustykalnie cokole. Prostokątne bonie zaznaczają także jego narożniki. Powyżej cokołu ściany są delikatnie, płytko rowkowane. Wszystkie elewacje charakteryzuje symetria, prostota i elegancja detali, których ozdobne motywy w przeważającej części zaczerpnięte zostały z wczesnego i dojrzałego włoskiego renesansu. Dekoracje uzupełniają elementy sztuki neoromańskiej. Półokrągło zakończone otwory okienne piętra flankują smukłe kolumienki. Całość okalają delikatne plecionki opasek. Półokrągłe zwieńczenia i kolumny wspierające, zastosowano także w loggii południowej i tarasie zachodnim. Okna poddasza są okrągłe i otoczone wąskimi motywami plecionki. Kwadratowe okna suteren znajdują się w partii boniowanego cokołu budynku. Wnętrza willi rozwiązano w układzie trzytraktowym, z przestronnym holem w części centralnej, do którego wiodą schody od strony zachodniej. Motywy zdobnicze zastosowane w wystroju wnętrz, podobnie jak w części zewnętrznej, nawiązują do renesansu włoskiego. Tutaj uzupełnienie dekoracji stanowią elementy o charakterze neobarokowym i neorokokowym. Ściany holu głównego zdobią dębowe boazerie. Strop wykończono głębokimi kasetonami o profilowanych brzegach. Dębową obudowę posiada także kominek z atlantami i schody. Na uwagę zasługuje wystrój jadalni z boazeriami i kredensami ściennymi oraz marmurowym kominkiem i lavabeau. Kamienne elementy uzupełnione kopiami rzeźb: antycznego Dyskobola i Dawida Donatella, pochodzą z warsztatu znanego łódzkiego artysty kamieniarza Antoniego Urbanowskiego. Dekoracje ścian nad boazeriami uzupełniają prostokątne pola wykończone tkaninami przedstawiającymi pejzaże, zaś supraporty wykończono przedstawieniami martwych natur. Rozsuwane drzwi od strony wschodniej oddzielają jadalnię od salonu, do którego dekoracji wykorzystano motywy rokokowe w sztukateriach sufitu i marmurowym kominku. Elementy neoklasycystyczne wykorzystano w salonie północno-wschodnim, gdzie uwagę zwraca marmurowy kominek z wysokim lustrem i spójne z nim stylowo sztukaterie sufitowe. Sufit holu I piętra podzielony został poprzecznie masywnymi belkami wspartymi na kolumnach.

Obiekt jest dostępny dla zwiedzających po uprzednim ustaleniu terminu w dziekanacie PŁ.

Oprac. Patrycja Podgarbi, OT NID w Łodzi, 25.08.2014 r.

Rodzaj: willa

Styl architektoniczny: modernistyczny

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_10_BK.132753, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_10_BK.163017