Należy do najlepiej zachowanych, nielicznych przykładów architektury małomiasteczkowej pocz. XIX w. na podkarpaciu.

Historia

Budynek powstał prawdopodobnie w pierwszej ćwierci XIX w. Nadano mu formę nawiązującą do XVIII w. zabudowy przyrynkowej miasteczek małopolskich. Służył przez dziesięciolecia działalności rzemieślniczej i jako mieszkanie. W 2 poł. XX w. pełnił funkcję poczty.

Opis

Dom położony jest w pd. części wsch. pierzei rynkowej, szczytem do placu rynkowego i z wejściem od jego strony, pd. elewacja jest częścią pierzei ul. Szpitalnej, wybiegającej z rynku w kierunku kościoła. Wybudowany na rzucie prostokąta o proporcjach zbliżonych do kwadratu, o trzech traktach podłużnych, z sienią przelotową w środkowym trakcie. Jego parterowa, podpiwniczona, prosta bryła, przekryta dachem polskim łamanym, z przyczółkiem od frontu i półszczytem od podwórza, urozmaicona została frontowym podcieniem wspartym na czterech filarach. Dom postawiony z drewna w konstrukcji zrębowej jest od strony rynku i uliczki przyrynkowej oszalowany ponowo deskami z listwowaniem, podobnie jak oba szczyty. Połacie dachowe budynku pokryte zostały drewnianym gontem. Elewacje frontowa od strony rynku oraz od strony ul. Szpitalnej są czteroosiowe, okna w profilowanych drewnianych opaskach.

Obiekt dostępny dla zwiedzających. W budynku działa restauracja.

Oprac. Barbara Potera, OT NID w Rzeszowie, 18-11-2015 r.