Historia

Kolej Doliny Bystrzycy (Weistritzthalbahn) (Wrocław) – Świdnica – Jedlina-Zdrój, poprowadzona wzdłuż obniżenia Górnej Bystrzycy realizowana była w latach 1902-04. Plany rozbudowy funkcjonującej od 1844 r. linii kolejowej Wrocław – Świdnica o odcinek do Jedliny istniały już na początku lat 60. XIX w. Dotację państwową na budowę linii uzyskano w 1897 r. W 1901 r. rozpoczęły się negocjacje w sprawie pozyskania gruntów pod budowę torowisk. 1 października 1904 r. linia została przekazana do użytku publicznego. Linię budowano w terenie górskim, co wiązało się z zastosowaniem licznych przepraw mostowych. Podczas działań wojennych w 1945 r. część obiektów, w tym mostów, została uszkodzona. Do 1950 r. trwała odbudowa zniszczonych fragmentów. W 1989 r. ze względów ekonomicznych zaprzestano regularnych przewozów osobowych na tej linii. W 1997 r. całkowicie wstrzymano przejazdy pociągów. W styczniu 2017 r. została podpisana umowa pomiędzy PKP PLK a władzami województwa dolnośląskiego na rewitalizację linii na odcinku Wrocław – Świdnica. Odcinek Świdnica – Jedlina-Zdrój ma być odnowiony do 2022 roku. Stacja kolejowa Jedlina Dolna (Tannhausen-Charlottenbrunn) została wybudowana przy jednotorowej linii Kolei Doliny Bystrzycy na półce skalnej wyciętej w zboczu góry Karwiniec, na gruntach dawnej wsi Tannhausen (stąd podwójna nazwa stacji). Budowę dworca prowadziła świdnicka firma Karwe & Zantopf. Budynek dworca powstał równolegle z budową linii kolejowej. W latach 60. XX w. zmodernizowano wnętrza. W 1989 r. budynek przestał pełnić swą pierwotna funkcję, obecnie zaadaptowany jest na mieszkania.

Opis

Budynek dworca Jedlina Dolna – to budynek murowany, dwuczłonowy. Główny budynek jest dwukondygnacyjny, z parterowym aneksem dawnej poczekalni od północy. Od południa z budynkiem dworca połączony był łącznikiem budynek magazynowy (obecnie rozebrany). Dworzec wzniesiony został na planie prostokąta, z ryzalitem w elewacji głównej, nakryty stromym dachem dwuspadowym. Elewacje opracowane są analogicznie: poziom przyziemia oblicowany cegłą, poziom II kondygnacji i szczyty tynkowane, z ceglanym detalem architektonicznym w postaci m.in. kostkowych gzymsów i obramień okiennych.

Dostępność obiektu dla zwiedzajacych.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 21.06.2017 r.