Jest ważnym materialnym źródłem pomnażającym naszą wiedzę o średniowiecznym osadnictwie na Ziemi Brzeskiej.

Usytuowanie i opis

Obiekt zlokalizowany jest na gruntach prawobrzeżnej (południowej) terasy nadzalewowej Nysy Kłodzkiej, łagodnie opadającej do jej koryta i meandrujących starorzeczy i niewielkich dopływów, na rozległych piaszczysto-żwirowych polach, na zapleczu gospodarstw rolnych, na zachód od nich, około 700m na południe od koryta w/w rzeki. Stanowisko przecinają drogi polne. Położone jest na działkach gruntowych nr 99/1, 100/1, 102, 103, 104, 109 (droga), 110/1, 111, 139/1. 

Opis stanowiska: na polach ornych rozciągających się na prawobrzeżnej, lekko wyniesionej terasie Nysy Kłodzkiej, znaleziono artefakty archeologiczne, które należy wiązać z pradziejową (ludność kultury przeworskiej) i ze średniowieczną osadą. Relikty osady zalegają pod warstwą orną, a ruchome zabytki archeologiczne w postaci fragmentów naczyń glinianych, odkryto na powierzchni pól. Znalezione zabytki krzemienne, odłupek i rdzeń, świadczą o enigmatycznej penetracji tego terenu w neolicie.

Historia

Stanowisko zostało odkryte w 1969 r. podczas badań powierzchniowych wykonanych przez dra Grzegorza Domańskiego. Znalazł on kilkadziesiąt ułamków naczyń glinianych i fragment przęślika, datowanych na średniowiecze. Stanowisko oznaczono literą B. W 1987 r. podczas badań prowadzonych w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski (AZP) przez Karola Bykowskiego z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego potwierdzono istnienie stanowiska. Znalazł on kilkadziesiąt fragmentów naczyń glinianych. Wyniki w/w badań, pozwalają na określenie chronologii stanowiska na koniec okresu późnorzymskiego oraz na okres średniowieczny.

Stan i wyniki badań archeologicznych

Stanowisko archeologiczne – osada, zostało odkryte w 1969 r. podczas badań powierzchniowych wykonanych przez G. Domańskiego. Znalazł on kilkadziesiąt ułamków naczyń glinianych i fragment przęślika, datowanych na średniowiecze oraz odłupek krzemienny. W 1987 r. w ramach badań systemem Archeologicznego Zdjęcia Polski. powierzchniową penetrację pól przeprowadził K. Bykowski ze studentami z Uniwersytetu Wrocławskiego. Na polach znaleziono kilkadziesiąt fragmentów naczyń glinianych. Na podstawie odkrytych zabytków prof. Stanisław Pazda określił, że osada użytkowana była głównie w okresie średniowiecznym (XIII-XIV w. n.e.). Znaleziono także kilka ułamków naczyń, które świadczą o użytkowaniu osady w końcowej fazie okresu późnorzymskiego (faza D) przez ludność kultury przeworskiej oraz rdzeń krzemienny datowany na neolit. Stanowisko jest niszczone głęboką orką. Część  wschodnia stanowiska prawdopodobnie została zniszczona zabudową gospodarczą wsi.

Stanowisko położone jest na obszarze prywatnym. Pola, teren ogólnie dostępny. 

Oprac. Krzysztof Spychała, NID OT Opole, 01.04.2020 r.

Bibliografia

• Bagniewski Z., Domański G., Sprawozdanie z badań w rejonie Lewina Brzeskiego [w:] Terenowe Badania Archeologiczne na Opolszczyźnie Rok 1969, Opole 1969, s. 44 (jako stanowisko B);
• Macewicz K., Wuszkan S., Terenowa działalność Konserwatora Zabytków Archeologicznych na Opolszczyźnie w 1969 roku [w:] Opolski Rocznik Muzealny, t. V, 1972, s.98, poz.136 (jako stanowisko B);
• Kaźmierczyk J., Macewicz K., Wuszkan S., Studia i materiały do osadnictwa wczesnośredniowiecznego, 1977 Opole, s.489-490 (jako stanowisko B); 
• Bykowski K., Obszar 88-34 [w:] Opolski Informator Konserwatorski 1991, Opole 1991, s. 74 -75, poz. 24; 
• Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Opolu: 
  •  teczka rejestru nr A-350/72; 
  •  Karta Ewidencji Stanowiska Archeologicznego Stroszowice nr 6, AZP 20/88-34; 
  •  zbiór zabytków i księga inwentarzowa poz. nr 2905.