Jeszcze w tym samym stuleciu kolejnym właścicielem wsi byli: Wenzel von Otterwolf, Hans von Strachwitz oraz ród von Blanckensteinów, w którego władaniu Pągów pozostał przez niemal 200 lat. Ostatni z Blanckensteinów – Johan Albert sprzedał w 1840 r. majątek Augustowi von Randow, który z kolei już w 1844 r. przekazał go Augustowi Scholzowi. Kolejnymi właścicielami byli: profesor August Beloch (w latach 1864-1889) oraz ponownie Scholzowie, którzy pozostali w Pągowie do 1945 r.

To właśnie profesorowi Belochowi zawdzięcza się budowę obecnego, neoklasycystycznego pałacu, który powstał w latach 1875-1876. Z kolei jego przebudowy związane są już z panowaniem Scholzów, bowiem miały miejsce w latach 1918-1919 i w roku 1937. Przebudowa z końca lat 30. XX wieku nadała pałacowi wygląd obecny.

Po roku 1949 w Polsce, a więc i na tzw. Ziemiach Odzyskanych powstawać zaczęły Państwowe Gospodarstwa Rolne (PGR), z których jeden urządzono także w znacjonalizowanym majątku ziemskim w Pągowie. 70-letnia rezydencja stała się biurowcem, a zabudowania folwarczne wykorzystywano zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. Po przemianie ustrojowej, która nastąpiła na przełomie lat 80. i 90. zlikwidowano PGR-y, a te położone m. in. w Pągowie i Krzykowie wydzierżawiła od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w 1993 r. spółka Pagro, która do dziś zarządza obiektami. W pałacu znajdują się biura spółki oraz mieszkania.

Zabytkowy zespół pałacowo-folwarczny w Pągowie składa się z: Pałacu wybudowanego w latach 1875-1876, Gorzelni wybudowanej w roku 1874, Obory wybudowanej w roku 1887, Spichlerza wybudowanego w roku 1898, Kuźni wybudowanej na początku XX w.

W Rejestrze Zabytków Województwa Opolskiego figurują: Oficyna – wpis nr 1637/66 z dn. 27 IX 1966 r., Park – wpis nr 38/80 z dn. 28 I 1980 r., Zespół pałacowo-folwarczny – wpis nr 2400/2000 z dn. 6 XI 2000 r.,

Oficyna pałacowa zbudowana została w 1835 r. w stylu klasycystycznym. Jest to budynek parterowy, wymurowany z cegły, z wydatnym ryzalitem w elewacji tylnej. W trójkątnym szczycie znajduje się półkoliste okno oraz plakietka z datą 1835 oraz literami J A v B (Johan Albert von Blanckenstein).

Położony na południe od pałacu park krajobrazowy założony został w wieku XIX. Przed elewacją ogrodową rezydencji znajduje się czworoboczna polana, ujęta podwójnymi rzędami starych lip.