Trójcy. Niewielki budynek zlokalizowano w pobliżu rozwidlenia dróg, biegnących z Namysłowa do Wilkowa, Kowalowic i Idzikowic. Powstał on w latach 1708-1709 z inicjatywy starosty namysłowskiego, Franciszka Maurycego Wagnera i początkowo pełnił rolę kaplicy cmentarnej. W pobliżu znajdowała się bowiem niewielka nekropolia, przeznaczona jako miejsce pochówku dla czeladzi komandorii zakonu krzyżackiego, która funkcjonowała na zamku. Cmentarzyk ten miał być używany jeszcze w I połowie XIX wieku.

Kaplica powstała w stylu barokowym, jako budulec posłyżyła cegła, elewacje pokryto tynkiem. Dwuprzęsłowa nawa jest znacznie wyższa i szersza od prezbiterium. Te dwie części świątyni różnią się także rodzajem sklepień – prezbiterium posiada sklepienie kopulaste, zaś nawa kolebkowe z lunetami. Późniejszą metrykę ma przedsionek, znajdujący się od strony zachodniej, pochodzi z przełomu XVIII i XIX wieku.

Z roku 1711 pochodzi ośmiokątna, pobita blachą drewniana wieżyczka, wyposażona w dzwonek (nie zachowany do naszych czasów) i wiatrowskaz. Sygnaturkę odnowiono w 1892 roku. W tym czasie miał miejsce gruntowny remont kaplicy św. Trójcy. Na nowo ją wówczas otynkowano oraz odmalowano w środku. Zachowały się ślady rzeźb i snycerki z początków XVIII wieku.