Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kapliczka - Zabytek.pl

kapliczka


architektura sakralna przełom XVIII/XIX w. Święte Miejsce

Adres
Święte Miejsce, 30

Lokalizacja
woj. mazowieckie, pow. przasnyski, gm. Przasnysz

Obiekt jest przykładem związanego z kultem religijnym budownictwa murowanego z obszaru północno-wschodniego Mazowsza powstałego na przełomie XVIII i XIX w.

upamiętniającego miejsce objawienia Matki Boskiej oraz cudownego, leczniczego źródełka.

Historia

Święte Miejsce zwane dawniej Bartnym Borkiem to według legendy miejsce objawień Matki Bożej w koronie lipy, gromadzące liczne pielgrzymki. W pobliżu znajdowała się studnia, której woda po tym wydarzeniu zyskała cudowną, uzdrawiającą moc. W miejscu objawienia, zwanym od tych wydarzeń Świętym Miejscem, wierni zbudowali w 1700 r. drewnianą kapliczkę, gdzie zanosili swoje prośby do Matki Bożej. Do cudownego miejsca licznie zaczęli przybywać pielgrzymi. Trwało to kilkadziesiąt lat. Sława tego miejsca była coraz szersza. Pewnego dnia jednak woda straciła swoje cudowne właściwości. Jak głosi legenda - wszystko przez wyrodną matkę, która utopiła w studni swoje dziecko. Cudowne leczące choroby źródełko upamiętnione zostało wymurowaną na przełomie XVIII i XIX w. kapliczką. Na początku XX wieku w miejscu objawień zbudowano również drewniany kościół.

Opis

Zespół kościelny usytuowany jest przy skrzyżowaniu dróg – stoi po południowej stronie szosy z Przasnysza do Drążdżewa i zachodniej z Grabowa do Starej Krępy - na prostokątnej parceli ogrodzonej wykonanym z polnego kamienia nieotynkowanym murem ograniczającym teren przykościelny (z wejściami z trzech stron).

Kapliczka stoi na cmentarzu kościelnym, usytuowana jest przy części północnej ogrodzenia. Zwrócona jest wejściem ku południowi. Posiada ściany wymurowane z polnego kamienia, obustronnie otynkowane, niskie, z czterostopniowym gzymsem wieńczącym. Rozplanowana jest na rzucie rotundy, nakryta drewnianej konstrukcji ośmiokątnym dachem pokrytym blachą, zwieńczonym baniastą sterczyną z metalowym krzyżem. Wejście do jednoprzestrzennego wnętrza prowadzi poprzez drewniane, jednoskrzydłowe drzwi zamknięte łukiem odcinkowym.

Obiekt powszechnie dostępny.

oprac. Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 01-02-2018 r.

Rodzaj: architektura sakralna

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_14_MA.4622