Historia

Dzwonnica wzniesiona została w 1603 r., może na starszym, późnogotyckim rdzeniu jako wolnostojąca, obronna, jedna z wielu na pograniczu związanego ze Śląskiem Hrabstwa Kłodzkiego i sąsiednich obwodów królestwa czeskiego. Dzwonnica ta podobna funkcjonalnie i formalnie np. do wzniesionej w 1610 r. dzwonnicy w nieodległym Hronovie w Czechach. Przebudowana na pocz. XVIII i w wieku XIX. Do ok. 1821 z odeskowaną górną, nadwieszoną kondygnacją (izbicą), co zaczerpnięte z budownictwa drewnianego i nie odosobnione jeszcze wówczas w wiejskiej architekturze sakralnej Hrabstwa Kłodzkiego. Dzwonnica w Czermnej odnowiona na pocz. XX w., i wtedy izbica pokryta łupkiem ułożonym w dekoracyjny, geometryczny wzór. Dzwonnica remontowana w 1978 r.

Opis

Dzwonnica zachowana w gotyckich formach z architektury obronnej, murowana z kamienia, tynkowana, na planie kwadratu, krępa, czterokondygnacjowa z ukośnie rozmieszonymi, potężnymi przyporami sięgającymi drugiej kondygnacji włącznie. Górna kondygnacja (izbica) mieszcząca dzwony nadwieszona, na profilowanych kroksztynach. Murowane partie elewacji z nielicznymi otworami, z odsadzką nad drugą kondygnacją, tynkowane, bez artykulacji. Elewacje izbicy z parami okien, kryte barwnym łupkiem ułożonym w dekoracyjny, geometryczny wzór. Pomiędzy oknami tarcze zegarowe. Dzwonnica nakryta dachem namiotowym i iglicą. Kondygnacje rozdzielone drewnianymi stropami.

Zabytek dostępny przez cały rok.

Oprac. Iwona Rybka-Ceglecka, OT NID we Wrocławiu, 29.08.2017 r.